(قال اللّه تبارك و تعالي: ولاتقربوا الزني انه كان فاحشة و سآء سبيلا)[1] خداوند تبارك و تعالي فرمود: «و نزديك زنا نشويد كه كار بسيار زشت و بد راهي است». در اين بيان كوتاه دو نكته قابل توجه است:
1ـ نمي گويد زنا نكنيد، بلكه مي گويد به اين عمل شرم آور نزديك نشويد، اين تعبير علاوه بر تأكيدي كه در عمق آن نسبت به خود اين عمل نهفته شده، اشاره لطيفي به اين است كه آلودگي به زنا غالباً مقدماتي دارد كه انسان را تدريجاً به آن نزديك مي كند; چشم چراني، بدحجابي يا بي حجابي، كتاب ها و فيلم هاي بدآموز و آلوده و نشريات فاسد و كانون هاي فساد و… هر يك مقدمه براي اين كار محسوب مي شود. در آيه مزبور يك جمله كوتاه همه آنها را نهي مي كند. و در روايات اسلامي نيز هر كدام جداگانه مورد نهي قرار گرفته است.
2ـ جمله «سآء سبيلا» (راه زنا بد راهي است) بيان گر اين واقعيت است كه اين عمل راهي به مفاسد ديگر در جامعه مي گشايد. به منظور درك بهتر اين واقعيت، توجه به فلسفه تحريم زنا لازم است.
فلسفه تحريم زنا:[2]1ـ پيدايش و گسترش اين عمل، روابط اجتماعي را كه بر پايه روابط خانوادگي بنيان شده است، متزلزل مي سازد، براي پي بردن به اهميت اين موضوع كافي است يك لحظه چنين فكر كنيم كه چنانچه زنا در كل جامعه انساني مجاز گردد و ازدواج برچيده شود، فرزندان بي هويتي كه در چنين شرايطي متولد مي شوند، نه تنها تحت پوشش حمايت كسي نيستند بلكه از عنصر محبت كه نقش تعيين كننده اي در مبارزه با جنايت ها و خشونت ها دارند نيز محروم مي شوند; در نهايت جامعه انساني به يك جامعه كاملا حيواني توأم با خشونت در همه ابعاد، تبديل مي گردد.
2ـ اين عمل ننگين سبب انواع برخوردها و نزاع هاي فردي و اجتماعي در ميان هوس بازان است. يعني در كنار انحرافات جنسي، بدترين جنايات ديگر رخ مي دهد.
3ـ تجربه نشان داده و علم ثابت كرده است كه اين عمل باعث اشاعه انواع بيماري ها است.
4ـ عمل زنا غالباً سبب سقط جنين و از بين بردن فرزندان و قطع نسل مي گردد; زيرا مرتكبين اين عمل وجود فرزند را مانع بزرگي بر سر راه ادامه كار خود مي دانند، لذا سعي مي كنند آنها را از ميان بردارند.
با توجه به مطالب فوق الذكر، مبغوضيت اين عمل به خوبي آشكار مي گردد. و آثار سوء و ويران گر زنا بر كسي مخفي نيست، لذا به حكمت يا فلسفه تحريم زنا پي مي بريم، حالا مي توان به خوبي قضاوت كرد كه آيا زنا صرفاً يك لغزش نفساني دو نفر به هم است، يا اين كه يك عمل بسيار زشت و راه بسيار خطرناك است. كه باعث ويراني جامعه مي گردد، صفا و نورانيت را از انسان ها مي گيرد، و تسريع در نابودي انسان ها مي كند و ده ها مفاسد ديگري كه در اثر اين عمل به وجود مي آيد.
پي نوشت ها:
[1]. اسراء/32.
[2]. ر.ك: مكارم شيرازي، ناصر، تفسير نمونه، ج 12، ص 105 ـ 103.