سال اول راهنمايي هستم چه كار كنم كه مادرم در درس هايم به من كمك كند؟ البته از وي مي خواهم ولي او كمتر كمك مي كند، لطفاً مرا راهنمايي كنيد؟

چه خوب است كه شما به مسالة‌ مشاوره آگاه هستي و مي داني كه با پرسيدن و مشورت مي توان مشكلات درسي و غير درسي خود را حل نمود. از اينكه به فكر درسهايت هستي بسيار خوشحاليم!
شما مي‌خواهيد ما روشي به شما معرفي کنيم که با استفاده از آن مادرت بيشتر به درس‌هاي شما کمک کند. اما پيش از معرفي چنين روشي بايد اين مسأله را روشن کنيم که اصولا پدر و مادر بايد چه مقدار به فرزندان خود در امور درسي کمک کنند؟ چند درصد از تکاليف دانش‌آموزان را خودشان انجام دهند و چند درصد آن را والدين به او کمک کنند؟
براي روشن شدن اين امر بايد توجه داشت که علت اصلي تکاليف درسي رشد و تقويت دانش‌آموز است. يعني معلم درس را به دانش‌آموزان ياد مي‌دهد و براي اينکه اين يادگيري تقويت شود و دانش‌آموزان درس را بهتر بفهمد و به صورت عملي بتواند مسائل آن را حل کند، انجام تکاليف خانگي را به دانش‌آموز محول مي‌کند.
بنابراين هر چه دانش‌آموز بتواند خودش اين تکاليف را انجام دهد، بيشتر رشد مي‌کند، درس‌ها را بهتر ياد مي‌گيرد، به استقلال بيشتري مي‌رسد، براي يادگيري کلاس‌هاي بعدي آماده‌تر مي‌شود و از نظر روحي احساس موفقيت و پيشرفت به او دست مي‌دهد. اما اگر سهم دانش‌آموز در انجام تکاليف درسي کمتر باشد و بيشتر والدين به او کمک کند، اين‌دانش آموز هر روز تنبل‌تر از روز قبل مي‌شود، وابستگي او به ديگران بيشتر مي‌شود و  هر روز انجام تکاليف درسي برايش دشوارتر مي‌گردد.
به خاطر مسائل فوق توصيه ما به شما دانش‌آموز عزيز اين است که تا مي‌توانيد خودتان درس‌هاي خود را ياد بگيريد و کمتر منتظر کمک ديگران باشيد.
با توجه به مسأله فوق، در انجام تکاليف آسان که دانش‌آموز از عهده انجام آن‌ها بر مي‌آيد، به هيچ وجه صلاح نيست که والدين کمک کنند. اما در مورد تکاليف دشوار بايد والدين کمک کنند. اما اين کمک بايد پس از تلاش دانش‌آموز باشد. يعني در تکاليف دشوار نيز دانش‌آموز نخست تمام سعي خود را به خرج دهد و  فکر خود را به کار اندازد و اگر موفق نشد، آن وقت والدين به او کمک کنند.
نکته ديگر اينکه يک دانش‌آموز دوره راهنمايي نبايد توقع داشته باشد که مادرش مانند دوره ابتدايي به او کمک کند. در دوره ابتدايي دانش‌آموزان به خاطر مسائل ديکته و نا آشنايي با مدرسه و تکاليف درسي، احتياج به کمک بيشتر دارند. لذا شما دانش آموز عزيز که در دوره راهنمايي هستيد، بيشتر مي‌توانيد سر پاي خود بايستيد و کمتر به مادر خود وابسته باشيد.
علاوه بر نکته‌هاي فوق توجه شما را به توصيه‌هاي زير نيز جلب مي‌کنيم:
1. شما بايد سعي كني تا جايي كه مي تواني درسهايت را در سر كلاس ياد بگيري و در صورتي كه اشكال و سوالي داري از معلم هايت بپرسي.
2. فكر كردن بر روي جاهاي سخت كتاب قبل از كمك گرفتن از خانواده ذهن شما را قوي تر مي كند.
3. سعي كن روي پاي خود بايستي و در حل مشكلات درسي وقت بيشتري صرف كني.
4. بايد بداني كه مادر شما علاوه بر وظايف خانه داري مثل: نظافت خانه و لباس ها، آشپزي، خريد و… كارهاي ديگري مثل رسيدگي به ديگر خواهر و برادرها و پدر را دارد و شما نبايد توقع داشته باشي كه مادر مهربانت تمام وقتش را در اختيار شما قرار بدهد و كارهاي ديگرش را انجام ندهد. اگر به كارهاي زياد روزانه او فكر كني و كمي در برخي كارها به او كمك كني متوجه سنگيني كار او نيز خواهي شد پس به او حق بده كه گاهي خسته باشد.
5. در صورتي كه سوال يا اشكال درسي داري مي تواني از ديگر اعضاي خانواده مثل: پدر، خواهر، برادر و يا همكلاسي هايت كمك بگيري. يا از مادرت بخواه كه درسهايت را با يكي از همكلاسي هايت كه منظم درس خوان و با ايمان است مطالعه كني.
6. وقت هايي كه مادرت كارهايش را انجام داده مي تواني خيلي محترمانه از او خواهش كني كه به شما كمك كند. وقتي مادرت كارهايش را انجام داده و آرامش كامل دارد نزد او برو و از او بخواه زماني را  به شما اختصاص بدهد تا مشكلات درسي خود را حل كنيد.
7. شايد كمك نكردن مادر مهربانت به خاطر دليل ديگري باشد، كه شما مي تواني از او سوال كني و بپرسي. مادر جان! چرا در درسهايم بيشتر به من كمك نمي كني تا او هم جواب خوبي به  تو بدهد.
در پايان ما هم از مادرتان خواهش مي كنيم اگر امكان دارد بيشتر به شما كمك كند.
شما هم سعي كن در كارهاي خانه بيشتر به مادرت كمك كني تا او هم وقت بيشتري براي كمك كردن به شما داشته باشد.