چون براي دانشگاه درس مي خوانم، بيشتر وقت ها تنها هستم و در اين مواقع بيشتر براي انجام خود ارضائي تحريك مي شوم عادت ديگر من اين است كه خيلي خيال پرداز هستم. البته اين نظر والدين من هست اما به نظر خودم براي آينده برنامه ريزي مي كنم، آنهم در مورد آرزوهايم(رفتن به دانشگاه، درس خواندن و ازدواج) فكر مي كنم شانس خوبي ندارم ولي همه بر عكس اين مورد را به من مي گويند، چه بكنم؟

دورة سني كه شما در آن قرار داريد، دورة بسيار مهم و از جهاتي مشكل آفرين است. در اين دوره غريزة جنسي و تظاهرات حياتي آن بيش از هر دورة ديگري شخصيت فرد را تحت تأثير قرار مي دهد. به گونه اي كه فرد خود را در چنگال قوي اين غريزه، تقريباً بي دفاع و ناتوان احساس مي كند.
نوسان هاي عاطفي از ديگر مشخصه هاي اين دوره است. اين دوران را برخي روان شناسان دورة «خيال پردازي» يا «خواهش هاي متضاد» نام نهاده اند.[1] نوجوان درصدد است تا در دنياي پر ازدحام و شديداً متغير معاصر، جايگاه خود را بيابد و تصويري از آيندة خود داشته باشد.
همة ويژگي هايي كه شما در نامة خود برشمرده ايد، از ويژگي هاي اين دورة سني است. آن چه مهم است اين است كه به شيوة معقول و منطقي با آن ها كنار بياييد و انرژي و نيروي جواني تان را در راه درست و خدا پسندانه مصرف نماييد.
براي اين كه در خلوت و تنهايي تحريك نشويد دو راهكار براي شما پيش نهاد مي شود:
1. تغيير موقعيت:
همانطور كه شما خود متوجه شده ايد، بيشتر در حالات تنهايي تحريك مي شويد. اگر واقعاً مي خواهيد اين عادت را ترك نماييد و كنار بگذاريد سعي كنيد كمتر در جاهاي خلوت مطالعه نماييد. بيشتر به كتابخانه هاي عمومي مراجعه نموده و در كنار ديگران به مطالعه و تحقيق بپردازيد. حضور ديگران باعث مي شود كه كمتر انسان به خيالپردازي مشغول شده و تحت تأثير افكار و وسوسه هاي شيطاني قرار گيرد. اينگونه وسوسه ها بيشتر در مواقع تنهايي به سراغ انسان مي آيد. اگر در اتاق مشغول مطالعه هستيد و بقيه اعضاي خانواده نيز در منزل حضور دارند، درب اتاق را باز بگذاريد. حتي اگر ممكن است در حضور آنان و جايي كه ديگران شما را مي بينند مطالعه نماييد. نهايت اين كه از آن ها خواهش نماييد تا كمتر سر و صدا نمايند. تحمُّل سر و صدا و حضور ديگران به مراتب بهتر از محيط امن و گوشة تنهايي است كه همراه با گناه باشد.
2. توجه به حضور خداوند:
اگر ناچار هستيد كه در اتاق تنها و جاي خلوت مطالعه نماييد، سعي كنيد اين بينش و اعتقاد را در خود تقويت كنيد كه«عالم محضر خدا است، در محضر خدا نبايد گناه كرد» اين بايد به عنوان يك تابلو هميشه جلو روي شما باشد.
معمولاً افرادي كه مبتلا به گناه مي شوند و در خلوت و تنهايي كارهاي ناپسند انجام مي دهند، فكر مي كنند كه كسي آن ها را نمي بيند، لذا خجالت نمي كشند، اما خداوند خطاب به اين گونه افراد مي فرمايد:«أَ لَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَري»[2]؛ آيا نمي داند كه خدا او را مي بيند؟! تحقيقات روان شناسان نشان مي دهد افرادي كه در معرض مشاهدة ديگران هستند يا از طريق دوربين مخفي رفتار آن ها كنترل مي شود، سعي مي كنندكمتر مرتكب خلاف شوند، بايد سعي كنيد شما هم اين ايده و طرز تفكر را كه خداوند همة رفتارهاي ما را مي بيند و حتي در خلوت ترين جاها و مكان ها ناظر براعمال ما هست، در خويشتن تقويت كنيد.
اگر شما در جلسة امتحان مطمئن باشيد كه فردي شما را تحت كنترل دارد و به شما چشم دوخته است تا تقلب نكنيد، در اين صورت هيچگاه دست به تقلب نمي زنيد. دنيا هم جاي امتحان است. جاهاي خلوت، بيش از هر جاي ديگر انسان را در معرض امتحان قرار مي دهد؛ و وسوسة تقلب و گناه در ذهن انسان ايجاد مي شود. افرادي كه حضور خداوند را درك نمي كنند، ممكن است دست به تقلب و گناه بزنند اما افرادي كه مي دانند خداوند رفتارهاي او را
مي بيند، هيچگاه گناه نمي كند.[3]هم چنان در نامة خود نوشته ايد كه «خيال پرداز هستيد و دربارة آيندة تان فكر مي كنيد، احساس شما اين است كه شانس خوبي نداريد.» هر جواني در فكر آيندة خود مي باشد. به نظر مي رسد كه اين آرزوها و انتظارات كاملاً طبيعي است، اما توجّه داشته باشيد كه به صورت افراطي نباشد و با واقعيت ها و شرايط زندگي شما سازگاري داشته باشد. انسان بايد آرزوي چيزهايي را داشته باشد و براي مسايلي برنامه ريزي كند كه با شرايط زندگي، خواست و انتظارات و توانايي ها و نيروهاي فرد هم خواني و سازگاري داشته باشد.
شما نبايد قضاوت ديگران را ملاك تصميم گيري ها و برنامه ريزي هايتان قرار دهيد. خود شما بهتر از هر كسي به توانايي ها و خواسته هايتان آگاهي داريد. البته با ديگران مشورت كنيد و نظر آن ها را جويا شويد، ولي تصميم گيرنده فقط خود شما باشيد.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. سيد مجيد حسني، گناه و ناهنجاري عوامل و زمينه هاي آن، دارالغدير، 1379.
2. مصطفي پاينده، ترسيم خطوط كلي ايمان، سازمان تبليغات اسلامي، 1372.
3. محمد ناصر انتصاري، دورة بلوغ بحرانها و درمان ها، موسسه انتشاراتي گرگان، 1382.

پي نوشت ها:
[1] . رالف موس، نظريه هاي بنيادي دربارة نوجواني، ترجمه صاحب الزماني، انتشارات عطايي، 1357، ص 14.
[2] . علق/14.
[3] . مظاهري، حسين، عوامل كنترل غرايز در زندگي انسان، موسسة ذكر، 1378، ص 80، 92.