آنچه كه در روايات اسلامي آمده اين است: انسان در هر بار كه به زيارت خانة خدا ميرود و در كنار خانة خدا قرار مي گيرد، آروزها و حاجات دنيوي و اخروي او برآورده ميشود. در روايتي از پيامبر گرامي اسلام ـ صلّي الله عليه و آله ـ آمده است كه: «مَن اراد الدنيا و الاخرة فَلْيَؤُمَّ هذا البيت، فما أتاه عبدُ يسأل اللهَ دنيا الاّ اعطاهُ اللهُ منها، و لا يسأله آخرة إلاّ ادَّخَرَ له منها»[1]«هر كس دنيا و آخرت را ميخواهد، آهنگ اين خانه كند، همانا بندهاي به آنجا نيامده و از خداوند دنيا را نخواسته مگر آنكه بدان دست يافته و خداوند حاجت او را برآورده ساخته است. و نيز از خداوند آخرت را طلب نكرده مگر آنكه پذيرش اين درخواست را براي وي ذخيره كرده است.»
در روايت ديگري از امام صادق ـ عليه السّلام ـ اثر معنوي نگاه كردن به خانة خدا چنين بيان شده است: «من نَظَرَ الي الكعبة لم يَزَل تكتب له حسنة و تُمحي عنه سيئة، حتّي ينصرف ببصره عنها.»[2]هر كس به كعبه نگاه كند، پيوسته براي او حسنه نوشته و گناهي از او پاك ميشود، تا آنکه چشم خود را از كعبه برگرداند.»
طبق اين روايات ، برآورده شدن آرزوها و حاجات در كنار خانة خدا و بخشوده شدن گناهان، فقط مخصوص كسي نيست كه براي اولين بار خانة خدا را ميبيند و نيز بايد توجّه داشت كه وعدة خداوند به اجابت دعا يك وعدة مشروط است نه مطلق، كه در روايات اسلامي شرايطي براي استجابت دعا ميخوانيم که در اينجا ذکر پاره اي از آن ها اشاره مي کنيم:
1. براي اجابت دعا، نبايد اين درخواست (دعا) تنها از زبان انسان صادر شود، بلكه بايد از تمام وجود او برخيزد و زبان در اين قسمت نماينده و ترجمان تمام ذرات وجود انسان و اعضاء و جوارح او باشد، قلب و روح از طريق دعا پيوند نزديك با خداوند برقرار ميكند و همانند قطرهاي كه به اقيانوس بيپايان بپيوندد اتّصال معنوي با آن مبدأ بزرگ قدرت بيابد، لذا در سخنان حضرت علي ـ عليه السّلام ـ ميخوانيم:
«لا يقبل الله عزّوجلّ دعاءَ قلب لاه»[3] خداوند دعاي غافل دلان را مستجاب نميكند.
2. بايد قبل از دعا در پاكي قلب و روح كوشيد و از گناه توبه كرد. و خودسازي نمود، از امام صادق ـ عليه السّلام ـ نقل شده است كه فرمود: «اياكم ان يسئل احدكم ربّه شيئاً من حوائج الدنيا و الاخرة حتّي يبدء بالثناء علي الله و المدحة له و الصلاة علي النّي و آله ثم الاعتراف بالذنب ثم المسألة»[4] مبادا هيچ يك از شما از خدا تقاضايي كند مگر اينكه نخست حمد و ثناي او را بجا آورد و درود بر پيامبر و آل او بفرستد بعد به گناه خود اعتراف (و توبه) كند سپس دعا نمايد.
3. ايمان، عمل صالح، امانت و درستكاري يكي ديگر از شرايط استجابت دعا است، زيرا آن كس كه به عهد خويش در برابر پروردگارش وفا نكند، نبايد انتظار داشته باشد، كه مشمول وعدة اجابت دعا از ناحية پروردگار باشد.
4. استجابت دعا به مصلحت آن شخص باشد . گاهي اوقات به نفع شخص نيست که آن دعا در حقش مستجاب شود . لذا خداوند که آگاه به مقدرات ما مي باشد ، صلاح مي داند که آن دعا مستجاب نشود
پس هر کس كه خانه خدا را زيارت مي كند، مورد لطف و رحمت الهي ويژه اي قرار مي گيرد و در صورتي كه شرايط استجابت دعا در اين فرد موجود باشد، ان شاء الله تمامي دعاهايش مستجاب خواهد شد.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. ، تفسير نمونه، آيت الله مکارم شيرازي ج1، ص 643.
2. منتخب احاديث حج، سيد علي قاضي عسگر.
3 . آيت الله جوادي آملي ، صهباي حج
پي نوشت ها:
[1] . قاضي عسكر، سيد علي، منتخب احاديث حجّ، نشر مشعر، ص 28.
[2] . کليني، محمد بن يعقوب، اصول كافي، ج 4، ص 240، حديث 4.
[3] . همان، ج2، ص 342.
[4] . سفينة البحار، ج1، ص 448 و 449.