برخي از متشرعين علت عدم ذكر سنگسار در قرآن را به گردن بز عايشه مي‌اندازند.

در اين روايت تاملاتي چند وجود دارد که از جمله آن عبارتنداز:
1. اين روايت از مصادر اهل سنّت نقل شده است[1] و با توجه به مضمون آن اين روايت از منظر كلامي مردود است و به جهت اشتمال آن بر تحريف قرآن در نزد شيعه و سني، بي‌ارزش است و به علاوه، شرايط صحت حديث را هم دارا نيست.
2. قراين جعلي بودن روايت و غيرقابل توجيه بودن مضمون آن چند نكته‌اي است كه به برخي اشاره مي‌شود:
1. علاوه بر آن چه گذشت، از مسلمات تاريخ قرآن و كتابت وحي است كه قرآن مجيد نسخه‌هاي متعدد دارد و كاتبان وحي افراد مختلف بودند.
2. اين روايت با اقوال مختلف دربارة جمع‌آوري قرآن مخالف است:
الف. جمع‌آوري قرآن كريم در زمان پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ كه نقض[2] صريح اين روايت است.
ب. جمع آوري قرآن در زمان خلفاي سه گانه، كه آيه‌هاي قرآن را به شهادت دو صحابي ثبت مي‌كردند. لااقل دو صحابي، عُمر و عايشه آيه رجم را نقل كرده‌اند،[3] در حالي كه در قرآن مذكور خليفه، ‌آن را ثبت نكرد.
(البته در جاي خود ثابت شده است كه قول صحيح همان قول اول است كه قرآن در زمان رسول خدا(ص) جمع شده و جمع قرآن به شهادت دو شاهد غلط است.)
3. قرآن تحريف‌ناپذير است و اين مسأله مورد اتفاق اكثريت قريب به اتفاق همه مسلمانان از هر فرقه است؛ بنابراين اين روايت و امثال آن كه صراحت در تحريف قرآن دارند و هيچ گونه قابل توجيه و حمل بر خلاف ظاهر نيستند، مردودند.[4]4. نكته مهم در اين مسئله توجه به اين است كه احكام دو منبع اصلي دارند: قرآن و سنت(كه مرجع تشخيص سنت صحيح خود قرآن و عترت رسول خدا(ص) اند). نبودن حكم رجم در قرآن كريم دليل بر نبودن آن در اصل شريعت نيست. احكامي كه در قرآن كريم آمده است يا كليات است يا فروعي است كه روش تفريع و انطباق احكام را براي فقيه تبيين مي‌كند.

معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1ـ نظام حقوق زن در اسلام، شهيد مرتضي مطهري.
2ـ اخلاق جنسي، شهيد استاد مطهري.
3ـ گناهان كبيره، شهيد دستغيب.

پي نوشت ها:
[1] . احمد بن حنبل ، مسند، بيروت، دار صادر، ج6، ص269.
[2] . خويي، سيد ابوالقاسم، البيان في تفسير القرآن، قم، چاپ علميه، افست، 1375ق، ص255ـ278.
[3] . همان، ص260، از كنز العمال، ج2، ص361.
[4] . البيان في تفسير القرآن، همان.