مراد از عقيقه چيست؟

عقيقه عملي است مستحب و آن عبارت است از قرباني كردن گوسفند يا گاو يا شتر براي فرزندي كه به دنيا آمده است.[1] عقيقه در اسلام آن قدر مورد تأكيد قرار گرفته است كه حتي اگر كسي در بزرگسالي نمي‌داند كه براي او عقيقه انجام داده‌اند يا نه مستحب است خودش انجام دهد گرچه پير باشد.[2] و حتي اگر كسي به قيمت يك گوسفند، صدقه هم بدهد كافي نيست، زيرا خداوند متعال ريختن خون قرباني را دوست دارد.[3] در عقيقه پسر و دختر فرقي نيست ؛ يعني مولود، چه پسر باشد و چه دختر، براي آنها گوسفند نر ذبح مي‌كنند.[4] مستحب است كه عقيقه را در روز هفتم تولد فرزند، انجام دهند.[5] در روايات آمده است كه پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ براي امام حسن و امام حسين ـ عليهم السّلام ـ عقيقه كردند.[6]براي پدر و مادر و مخصوصاً مادر مكروه است كه از گوشت عقيقه فرزند خود بخورند ؛ اما غير اين دو، خوردن آن براي همه جايز است.[7] مستحب است هنگام ذبح عقيقه،‌ اسم مولود و پدرش را ببرند و دعايي را كه در كتاب مفاتيح الجنان ذكر شده است بخوانند.[8] آلوده كردن سر فرزند به خون عقيقه جايز نيست و اين از رسوم جاهليت است.[9]بنابراين عقيقه مستحب موكد است؛ امّا پس از گذشت روز هفتم تولد، اين استحباب، از تأكيد خارج مي‌شود. تأخير انداختن عقيقه به بعد از روز هفتم تولد، مكروه است.[10] هم چنين مستحب است كه روز هفتم جمعي از مسلمين را دعوت كنند و از همان عقيقه غذايي بپزند و به آنها اطعام كنند.[11]آن چه به عنوان نتيجه قابل بيان است، اين است که: عقيقه خون ريختن گوسفند و مانند آن است براي فرزند و اين سنت پيغمبر (ص) و مستحب موكد است و قطعاً براي سلامتي فرزند مؤثر است.

پي نوشت ها:
[1] . عاملي، حر، وسائل الشيعه، قم، چاپ موسسه آل البيت ـ عليهم السّلام ـ لاحياء التراث ، ج21، ص416، ح2.
[2] . همان، ص 414، ح 1.
[3] . همان، ص 415، ح 1.
[4] . همان، ص 417، ح 1 و 2.
[5] . همان، ص 420، ح 3.
[6] . همان، ص 408، ح 5.
[7] . همان، ص 428، ح 1.
[8] . همان، ص 426، ح 1.
[9] . همان، ص 429، ح 1 و 2.
[10] . همان، ص 444، ح 1.
[11] . همان، ص 423، ح 12.