شهداي محراب چند نفر هستند و نامشان چيست؟

شهداي محراب پنج نفر مي‌باشند كه عبارتند از؛  1. آيت الله سيد محمدعلي قاضي طباطبائي 2. آيت الله سيد اسدالله مدني تبريزي 3. آيت الله سيدعبدالحسين دستغيب 4. آيت الله محمد صدوقي 5. آيت الله اشرفي اصفهاني.

اولین شهيد محراب
اولین شهيد محراب آيت الله محمد علي قاضي طباطبائي فرزند حاج سيد باقر در سال 1293ش در شهر تبريز متولد شد.[1] وي تحصيلات مقدماتي را در تبريز خواند و در سال 1359 ق راهي حوزه علميه قم شد و از دروس آيات عظام؛ سيد حجت كوه كمره اي، بروجردي و امام خميني كسب علم نمود. در سال 1369ق از قم عازم حوزه علميه نجف شد و در نزد فقهاي نامي چون آية الله كاشف الغطاء مشغول تحصيل علم و دانش شد. با آغاز نهضت اسلامي به رهبري حضرت امام خميني، آيت الله قاضي رهبري و هدايت نهضت را در آذربايجان بر عهده گرفت، وي در اين مدّت چندين نوبت دستگير، زنداني و تبعيد شد.
سرانجام شهيد سيد محمدعلي قاضي طباطبائي در شامگاه عيد قربان و پس از اقامه آخرين نماز مغرب و عشاء در مسجد شعبان، در تاريخ 10/8/58 به شهادت رسيد.[2] دومین شهيد محراب
دومین شهيد محراب آية الله مدَني تبريزي، وي به سال 1292 شمسي در شهر آذر شهر به دنيا آمد، نام پدرش ميرعلي بود،[3] در دوران بلوغ به قم عزيمت كرد و پس از گذراندن درسهاي مقدماتي حدود چهار سال به تحصيل دروس منقول در محضر امام مشغول شد، پنج سال بعد به نجف اشرف عزيمت و تدريس و تحصيل خود را در آنجا شروع كرد. وي اولين كسي بودكه در جريان انقلاب سال 1342 شمسي در نجف از امام تبعيت كرد و در انتشار تلگرام آيت الله حكيم به همين مناسبت نقش بسزايي داشت. در زمان حكومت عبدالناصر تحت نظر ايشان عده اي از علماء نجف براي افشاگري چهره طاغوت در ايران به امر امام جهت تدريس علوم ديني به خرم آباد رفت و حوزه علميه كماليه در آنجا با تلاش وي تأسيس شد. وي در اين مدت به مبارزات سياسي خود ادامه داد و در اين راه بارها، دستگير و تبعيد شد. بعد از پيروزي انقلاب، آيت الله مدني از سوي مردم همدان به نمايندگي مجلس خبرگان انتخاب شد و بعد از شهادت آيت الله قاضي طباطبائي از سوي امام خميني به سمت امام جمعه و نماينده امام در تبريز منصوب گرديد.[4] شهيد مدني بعداز ظهر روز جمعه، بيستم شهريور سال 1360ش پس از آنكه خطبه‌هاي نماز جمعه به پايان رسيد در سن 67 سالگي توسط منافقين به شهادت رسيد.[5] سومین شهيد محراب
سومین شهيد محراب، آيت الله عبدالحسين دستغيب، وي به سال 1288ش در شيراز در خانوادة آية الله سيد محمدتقي عالم بزرگ فارس متولد شد. در 12 سالگي پدرش را از دست داد و از آن تاريخ به بعد سرپرستي خانواده را به عهده گرفت. وي پس از اتمام دروس سطح به منظور ادامه تحصيلات راهي نجف اشرف شد و پس از هفت سال، موفق به كسب درجه اجتهاد از مراجعي چون؛ آيت الله آقا ضياء عراقي، و آيت الله سيد ابوالحسن اصفهاني گرديد. ايشان سپس به شيراز مراجعت كرده و در مدت اقامتش به سرپرستي حوزه علميه و تربيت طلاب و ارشاد مردم اشتغال داشت و در كنار تعليم و تربيت از مبارزه سياسي با رژيم دست نشانده پهلوي غافل نبود و در اين راه از سال 42 تا 57 چندين نوبت دستگير، زنداني و تبعيد شد. اين مجتهد مجاهد در حركت دادن به مبارزات مردم مسلمان فارس عليه رژيم شاه نقش بسيار مهم و مؤثري داشت، افشاگريهاي بي‌پروا و بموقع او، حركتهاي اسلامي مردم فارس را عمق بيشتري مي‌بخشيد. وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي از طرف امام خميني به سمت نماينده ايشان و امام جمعه شيراز منصوب شد تا اينكه در روز بيستم آذر ماه سال 1360 هنگام رفتن به نماز جمعه به شهادت رسيد.[6] چهارمین شهيد محراب
چهارمین شهيد محراب، آية الله عطاء الله اشرفي اصفهاني در سال 1279ش در خميني شهر، اصفهان متولد شد. وي مقدمات را در اصفهان و بعد رهسپار قم گرديد و از محضر آيات عظام؛ خوانساري، حجت و صدر كسب علم نمود. وي در سال 1334ش براي نشر معارف اسلامي به باختران-كرمانشاه- هجرت نمود و مبارزات سياسي خود را بر عليه رژيم شاه شروع كرد. وي بارها در اين راه دستگير و زنداني شد. آية الله عطاء الله اشرفي اصفهاني بعد از پيروزي انقلاب اسلامي از سوي امام خميني در سال 1358ش به امامت جمعه شهر باختران (كرمانشاه) منصوب شدند. ايشان در سال 1360 روز 22 ماه مبارك رمضان در حال رفتن به مسجد جهت اقامه نماز ظهر توسط منافقين به شهادت رسيدند.[7]