چه گزارش‌هایی پیرامون یکی از شهدای کربلا به نام مالک بن عبدالله بن سریع وجود دارد؟

یکی از افرادی که با  شهادت خود، نامش را در میان شهدای کربلا و یاران امام حسین(ع) جاودانه کرد، مالک بن عبدالله بن سریع[1] جابری[2] بود. برخی منابع نام وی را «مالک بن عبد»[3] و برخی نیز «مالک بن سریع»[4] ذکر نموده‌‌اند.

وی از قبیله‌ی بنی فائش[5] و همدان[6] بود.

روز عاشورا مالک به همراه سیف بن حارث بن سریع، پسر عمو و برادر مادری خود گریه‌‌کنان نزد امام(ع) آمدند. امام(ع) علت گریه را از آنان پرسید و فرمود من امیدوارم تا یک ساعت دیگر چشم شما روشن بشود. آنان گفتند: خدا ما را فدایتان کند. به خدا بر خویشتن نمى‏گرییم، بر شما مى‏گرییم که مى‏بینیم دشمن شما را در میان گرفته است و ما توان دفاع از شما را نداریم. امام(ع) فرمود: «برادرزادگان، در برابر این اندوهی که در مورد من دارید و در برابر این پشتیبانى که از من مى‏کنید، خداوند بهترین پاداش پرهیزکاران را به شما دهد».[7]

در زیاراتی، مانند زیارت ناحیه بر این شهید درود فرستاده شده است.[8]

[1]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع‏، ص 156، قم، آل البیت‏ ع، چاپ دوم‏، 1406ق؛ طبری، أبو جعفر محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، تحقیق، ابراهیم، محمد أبو الفضل، ج 5، ص 442 – 443، بیروت، دار التراث، چاپ دوم، 1387ق.

[2]. تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، 442 – 443

[3]. ابن طاووس، علی بن موسی، اقبال الاعمال، ج 2، ص 577، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ دوم، 1367ش.

[4]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، الابواب(رجال طوسی)، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ص 105، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1427ق.

[5]. سمعانی‏، أبو سعید عبد الکریم بن محمد، الانساب، تحقیق، معلمی یمانی، عبد الرحمن بن یحیی، ج 2، ص 491، حیدر آباد، مجلس دائرة المعارف العثمانیة، چاپ اول، 1382ق.

[6]. ابن نما حلی، جعفر بن محمد، مثیر الأحزان، ص 66، مدرسه امام مهدی عج، قم، چاپ سوم، 1406ق.

[7]. تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ص 443؛ ابن اثیر جزری، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج 4، ص 72، بیروت، دار صادر، 1385 ق.

[8]. المزار الکبیر، ص 495 ؛ اقبال الاعمال، ج 2، ص 577.