چه گزارش‌های تاریخی پیرامون شهیدی از شهیدان عاشورا به نام شوذب مولی ابی شبیب وجود دارد؟

یکی از شهدای کربلا و یکی از آزادمردانی که روز عاشورا در سپاه امام حسین(ع) حضور داشت و به فیض شهادت رسید، شخصی به نام شوذب بود که هم‌پیمان فردی به نام ابی شبیب شاکری بود؛[1] از این‌رو او را به قبیله‌ی شاکر نسبت دادند و به او شوذب مولی شاکر می‌گفتند.[2]

روز عاشورا عابس که او نیز از قبیله شاکر بود از شوذب پرسید: چه تصمیمی داری؟ شوذب گفت: همراه تو و در کنار امام(ع) می‌‏جنگم تا کشته شوم. عابس گفت: تصوری غیر از این در مورد تو نداشتم! امروز روزى است که شایسته است از هر فرصتى، براى به دست آوردن اجر و پاداش خدا استفاده کنیم؛ زیرا تنها امروز، روز عمل است و فردا روز حساب خواهد بود. پس خدمت ابا عبداللّه(ع) برو و اجازه بگیر که اگر کسى نزدیک‌تر از تو را به همراه داشتم، دوست داشتم که چنین می‌‌کردم.[3]

وی بعد از حنظله بن سعد شبامی و قبل از عابس به شهادت رسید.[4]

در برخی منابع، عابس را با کنیه «ابا شوذب» معرفی نموده‌‌اند[5] که این نام‌گذاری شاید به دلیل ارتباط صمیمانه بین این دو شهید باشد؛ زیرا بر اساس برخی گزارش‌ها شوذب مولی و هم‌پیمان پدر عابس بود.

در زیارت ناحیه نیز بر شوذب درود و سلم فرستاده شده است.[6]

علاوه بر آنچه گفته شد، در برخی منابع متأخر شوذب را از بزرگان شیعه و از دلیران جنگاوری دانستند که حافظ و حامل سخنان امام علی(ع) بود و براى پاسخ به پرسش‌‏هاى شیعیان در مسجد، می‌نشست و مردم براى دریافت حدیث، نزد وى می‌‏آمدند.[7]

گزارش اخیر باید مورد بررسی بیشتری قرار گیرد.

[1]. رسان، فضیل بن زبیر، تسمیة من قتل مع الحسین ع‏، ص 156، قم، آل البیت ع‏، چاپ دوم‏، 1406ق؛ محلی، حمید بن احمد، الحدائق الوردیة فی مناقب الأئمة الزیدیة، مصحح، محطوری، مرتضی بن زید، ج 1، ص 212، صنعا، مکتبة بدر، چاپ اول، 1423ق.

[2]. تسمیة من قتل مع الحسین ع‏، ص 156.

[3]. ابومخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، محقق، مصحح، یوسفی غروی، محمد هادی‏، ص 236 – 237، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1417ق؛ تاریخ الامم و الملوک(تاریخ طبری)، ج‏ 5، ص 443 – 444.

[4]. شیخ مفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 105 – 106، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، 1413ق.

[5].ابن نما حلی، جعفر بن محمد، مثیر الأحزان، ص 66، مدرسه امام مهدی عج، قم، چاپ سوم، 1406ق.

[6]. سید ابن طاووس، رضی الدین علی، الاقبال بالاعمال الحسنة، محقق، مصحح، قیومی اصفهانی، جواد، ج 2، ص 577، قم،دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ اول، 1415ق.

[7]. سماوی، شیخ محمد بن طاهر، ابصار العین فی أنصار الحسین(ع)‏، ص 129، قم، دانشگاه شهید محلاتی‏، چاپ اول، 1419ق.