خانه » همه » مذهبی » منظور قرآن از زیباکردن آسمان نزدیک با استفاده از ستارگان چیست؟ آسمان دور کجا است؟ مگر در آسمان‌های دور ستاره‌ای وجود ندارد؟!

منظور قرآن از زیباکردن آسمان نزدیک با استفاده از ستارگان چیست؟ آسمان دور کجا است؟ مگر در آسمان‌های دور ستاره‌ای وجود ندارد؟!

پاسخ اجمالی

خداوند در قرآن کریم از زینت دادن آسمان دنیا به چراغ‌های پرفروغ اشاره کرده است: «وَ لَقَدْ زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِمَصابِیحَ وَ جَعَلْناها رُجُوماً لِلشَّیاطِینِ وَ أَعْتَدْنا لَهُمْ عَذابَ السَّعِیرِ»؛[1] ما آسمان پایین را با چراغ‌‌هاى پرفروغى زینت بخشیدیم، و آنها را تیرهایى براى شیاطین قرار دادیم[2] و براى آنان عذاب دوزخ فراهم ساختیم.

با توجه به این‌که واژه‌ی «مصابیح» جمع واژه‌ی «مصباح»[3] و به معنای ستارگان است.[4] و واژه «الدُّنْیا»[5] از ریشه «دنو» به معنای «قرب» و «نزدیک» است،[6] می‌توان گفت که منظور از «دنیا» در این آیه، آسمانی است که به زمین و اهل آن نزدیک است،[7] و بخشی از ستارگان آن از زمین قابل مشاهده هستند؛ از این‌رو برای زمینیان نوعی زیبایی به وجود می‌آورند.[8]

به عبارت دیگر، معنای این آیه آن نیست که در آسمان‌های دور ستاره‌ای وجود ندارد، بلکه تنها آن ستارگانی که در فضای نسبتاً نزدیک به زمین هستند و برای مردم قابل مشاهده‌اند را می‌توان به عنوان زینتی برای آنان در نظر گرفت و این موضوع را به آنها یادآور شد.

البته، این احتمال نیز وجود دارد که منظور از آسمان‌ نزدیک، تمام کهکشان‌های کشف شده‌‌ای باشند که ستارگانی دارند و همه‌ی آنها تماماً در آسمان دنیا قرار دارند و همه‌ی آنها هر چند غیر مستقیم و با استفاده از وسایل نجومی به نوعی زینت‌بخش زندگی انسان‌ها بوده و آسمان‌های دورتر، فضاهایی هستند که  انسان‌ها تا ابد قدرت کشف آنها را نخواهند داشت.[9]

 


[1]. ملک، 5.

[2]. «رجم شیاطین»، 3258 .

[3]. «تفسیر آیه نور و تمثیل نور خدا به نور چراغ»، 46637.

[4]. فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، محقق، مصحح، مخزومى، مهدى، سامرائى، ابراهیم، ج 3، ص 126، قم، هجرت، چاپ دوم، 1410ق.

[5]. «دنیا و آخرت در قرآن »، 16320؛ «دنیا متاع ناچیز و زودگذر»، 55659؛ «زندگی دنیا بازی و سرگرمی از نگاه قرآن»، 49926؛ «زینت‌های دنیا وسیله‌ای برای امتحان انسان»، 55392.

[6]. صاحب بن عباد، المحیط فی اللغة، محقق، مصحح، آل یاسین، محمد حسن، ج 9، ص 362، بیروت، عالم الکتاب، چاپ اول، 1414ق.

[7]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، ج 10، ص 485، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش؛ ‏زمخشری، محمود، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ج 4، ص 577، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ سوم، 1407ق.

[8]. «معنای طارق در قرآن )»، 3042؛ «نجم و کوکب در قرآن کریم»، 20113.

[9]. «حکمت استدلال به اجرام آسمانی و قابل مشاهده»، 78318.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد