روایات متعددی از پیامبر اسلام(ص) در منابع اسلامی، نقل شده است که حضرتشان فرمود: «هر اتفاقی که برای گذشتگان رخ داده و هر کاری که آنها انجام دادهاند، به طور دقیق شما هم انجام خواهید داد؛ حتی اگر آنها وارد سوراخ مارمولکی شدهاند، شما هم آن کار را انجام خواهید داد».[1]
این روایت و احادیث مشابه آن؛ چندان ارتباطی با احوال شخصی افراد ندارد. بلکه بیشتر به مسائلی اشاره دارد که مرتبط به عموم مردم و جامعه است. به عنوان مثال، همانگونه که بنی اسرائیل در غیاب حضرت موسی، از دستورات جانشین او (حضرت هارون) سرپیچی کرده و حتی او را تهدید به کشتن کردند، به همین منوال، پس از رحلت پیامبر اسلام(ص)، رفتاری مشابه آنرا مسلمانان، با جانشین او؛ یعنی حضرت علی(ع) انجام دادند، و همانگونه که خداوند برای بنی اسرائیل دوازده نقیب و حاکم برگزید، برای پیامبر اسلام(ص) نیز دوازده وصی و جانشین قرار داد.[2] همچنین غیبت امام زمان(ع) را به غیبت پیامبران دیگر که از قوم خود فاصله گرفتند (همچون حضرت موسی با رفتن به مدین، و حضرت ادریس و صالح) تشبیه کردهاند.[3]
البته واضح است که معنای روایات بالا این نیست که اگر مثلاً آنان در نبردی، صد نفر از دشمن را کشته باشند شما هم لزوماً نبردی را در پیش دارید که دقیقاً صد نفر از سپاه دشمن را در آن نبرد به هلاکت میرسانید، بلکه معنایش آن است که حوادثی در این امت رخ میدهد که با اندکی دقت نظر میتوان آن را متناظر و مشابه جریاناتی دانست که در امتهای گذشته پیش آمده است.
این روایت و احادیث مشابه آن؛ چندان ارتباطی با احوال شخصی افراد ندارد. بلکه بیشتر به مسائلی اشاره دارد که مرتبط به عموم مردم و جامعه است. به عنوان مثال، همانگونه که بنی اسرائیل در غیاب حضرت موسی، از دستورات جانشین او (حضرت هارون) سرپیچی کرده و حتی او را تهدید به کشتن کردند، به همین منوال، پس از رحلت پیامبر اسلام(ص)، رفتاری مشابه آنرا مسلمانان، با جانشین او؛ یعنی حضرت علی(ع) انجام دادند، و همانگونه که خداوند برای بنی اسرائیل دوازده نقیب و حاکم برگزید، برای پیامبر اسلام(ص) نیز دوازده وصی و جانشین قرار داد.[2] همچنین غیبت امام زمان(ع) را به غیبت پیامبران دیگر که از قوم خود فاصله گرفتند (همچون حضرت موسی با رفتن به مدین، و حضرت ادریس و صالح) تشبیه کردهاند.[3]
البته واضح است که معنای روایات بالا این نیست که اگر مثلاً آنان در نبردی، صد نفر از دشمن را کشته باشند شما هم لزوماً نبردی را در پیش دارید که دقیقاً صد نفر از سپاه دشمن را در آن نبرد به هلاکت میرسانید، بلکه معنایش آن است که حوادثی در این امت رخ میدهد که با اندکی دقت نظر میتوان آن را متناظر و مشابه جریاناتی دانست که در امتهای گذشته پیش آمده است.