منظور از «و من شر المرجع فی القبور»[1] در دعای یادشده آن است که خدایا به تو پناه میبرم از اینکه بازگشت نامناسبی به قبر داشته باشم. بدین معنا که همه انسانها با مردن به خاک برمیگردند، اما سعادتمند آن کسی است که با عملی صالح و ایمانی قوی وارد قبر شود، و در این دعا از خدا درخواست میشود که پناه میبرم از اینکه هنگامی که وقت برگشتنم به خاک فرا رسید، با بار سنگین گناه و نیز ضعف ایمان بمیرم و وارد قبر شوم که برگشت ناگواری است.