این ذکر در کتابهایی؛ مانند امالی شیخ صدوق، آمده است که در آن پیامبر(ص) به امام علی(ع) توصیه فرمود تا اینگونه ذکر بگوید: «فَقَالَ یَا عَلِیُّ أَ وَ مَا تَدْرِی مَا إِطَابَةُ الْکَلَامِ مَنْ قَالَ إِذَا أَصْبَحَ وَ أَمْسَى سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ عَشْرَ مَرَّات».[1]
ای علی! آیا میدانی که پاکیزهکردن سخن چگونه ممکن است؟ هر که در بامدادان و شبانگاهان “سبحان الله و الحمد لله و لا إله إلا الله” را ده مرتبه بگوید(سخنش را پاکیزه کرده است)
این روایت میتواند یک مصداق برای آیاتی باشند که تسبیح خدا در ابتدا و پایان روز را توصیه میکنند.[2]
ای علی! آیا میدانی که پاکیزهکردن سخن چگونه ممکن است؟ هر که در بامدادان و شبانگاهان “سبحان الله و الحمد لله و لا إله إلا الله” را ده مرتبه بگوید(سخنش را پاکیزه کرده است)
این روایت میتواند یک مصداق برای آیاتی باشند که تسبیح خدا در ابتدا و پایان روز را توصیه میکنند.[2]