حضرت مریم(س) تنها زنی است که آیات بسیاری در مورد او نازل شده، و سورهای از قرآن به نام وی است. ماجرای حامله شدن حضرت مریم(س) دارای ابهاماتی است که در ذیل نکاتی بدانها میپردازیم:
1. معجزات مختلفی در زندگی حضرت مریم(س) وجود داشته و این معجزات، منحصر به آغاز حاملگی ایشان نبوده تا بتوان؛ مانند بنی اسرائیل، گمان بد به حضرتشان برد. روزی از طرف خدا هنگام عبادت در معبد[2] و در نهایت سخن گفتن نوزاد مریم در آغوش او[4]
درباره اینکه چرا امر ماورایی بر این نحو واقع شد که حضرت مریم(س) از آن احساس ترس کند، باید گفت: شرط معجزه، خلاف عادت انسانی است و این خرق عادت با روشهای مختلف میتواند واقع شود و نمیتوان بدانها اشکال کرد که چرا اینگونه بوده و آنگونه نبود؟ در غیر این صورت، در بسیاری از دیگر معجزات الهی نیز مشابه همین اشکال بهوجود میآید؛ برای نمونه چرا بنیاسرائیل از فراز دریا عبور نکردند، بلکه دریا بر آنها شکافته شد با وحشت بدان پا نهادند؟ چرا از ورود ابراهیم(ع) به آتش جلوگیری نشد؛ بلکه بعد از ورود به آتش، آنجا بر او گلستان شد؟ چرا دشمنان نوح، به عذابی مانند صاعقه نابود نشدند تا نیازی به زحمت ساختن کشتی و تحمل تمسخر دشمنان نبوده باشد و … .
3. فرشته الهی به صورت انسانی بر مریم(س)، نازل شد. بنابر اتفاق مسلمانان، میان آن دو، عمل زناشوئی واقع نشده است. اما در اینکه چرا این فرشته، به این صورت نازل شده است؛ مواردی را میتوان ذکر کرد:
الف. در برخی از نقلها آمده است؛ برای حامله شدن مریم(س)، جبرئیل در پیراهن او و یا در دهان او دمید و اینگونه مریم حامله شد. قرآن اگرچه به دمیدن روح خدا در مریم تصریح کرده است،[6] و سنی[8]
ب. حامله شدن یک زن پاک، بدون لمس کردن نامحرم، امری عجیب و خلاف سیر زندگی عادی بود؛ لذا پذیرش این امر، بسیار سخت است. در نتیجه خداوند با فرستادن فرشته خود، این موضوع را برای مریم(س) تبیین کرد و او را برای پذیرش این امر و مواجه شدن با مردم، آماده میکند و اگر چنین نبود شاید پذیرش این موضوع و دفاع از این معجزه برای خود مریم نیز دشوار بود.
ج. اولیای الهی نیز همواره از جانب پروردگار مورد آزمایشهای گوناگون قرار میگیرند و شاید بتوان حضور فرشته خداوند در آن حالت را آزمایشی برای حضرت مریم(س) نیز دانست که او در مقابل نامحرم، چه عکس العملی انجام میدهد و او نیز از این آزمایش سربلند بیرون آمد.
1. معجزات مختلفی در زندگی حضرت مریم(س) وجود داشته و این معجزات، منحصر به آغاز حاملگی ایشان نبوده تا بتوان؛ مانند بنی اسرائیل، گمان بد به حضرتشان برد. روزی از طرف خدا هنگام عبادت در معبد[2] و در نهایت سخن گفتن نوزاد مریم در آغوش او[4]
درباره اینکه چرا امر ماورایی بر این نحو واقع شد که حضرت مریم(س) از آن احساس ترس کند، باید گفت: شرط معجزه، خلاف عادت انسانی است و این خرق عادت با روشهای مختلف میتواند واقع شود و نمیتوان بدانها اشکال کرد که چرا اینگونه بوده و آنگونه نبود؟ در غیر این صورت، در بسیاری از دیگر معجزات الهی نیز مشابه همین اشکال بهوجود میآید؛ برای نمونه چرا بنیاسرائیل از فراز دریا عبور نکردند، بلکه دریا بر آنها شکافته شد با وحشت بدان پا نهادند؟ چرا از ورود ابراهیم(ع) به آتش جلوگیری نشد؛ بلکه بعد از ورود به آتش، آنجا بر او گلستان شد؟ چرا دشمنان نوح، به عذابی مانند صاعقه نابود نشدند تا نیازی به زحمت ساختن کشتی و تحمل تمسخر دشمنان نبوده باشد و … .
3. فرشته الهی به صورت انسانی بر مریم(س)، نازل شد. بنابر اتفاق مسلمانان، میان آن دو، عمل زناشوئی واقع نشده است. اما در اینکه چرا این فرشته، به این صورت نازل شده است؛ مواردی را میتوان ذکر کرد:
الف. در برخی از نقلها آمده است؛ برای حامله شدن مریم(س)، جبرئیل در پیراهن او و یا در دهان او دمید و اینگونه مریم حامله شد. قرآن اگرچه به دمیدن روح خدا در مریم تصریح کرده است،[6] و سنی[8]
ب. حامله شدن یک زن پاک، بدون لمس کردن نامحرم، امری عجیب و خلاف سیر زندگی عادی بود؛ لذا پذیرش این امر، بسیار سخت است. در نتیجه خداوند با فرستادن فرشته خود، این موضوع را برای مریم(س) تبیین کرد و او را برای پذیرش این امر و مواجه شدن با مردم، آماده میکند و اگر چنین نبود شاید پذیرش این موضوع و دفاع از این معجزه برای خود مریم نیز دشوار بود.
ج. اولیای الهی نیز همواره از جانب پروردگار مورد آزمایشهای گوناگون قرار میگیرند و شاید بتوان حضور فرشته خداوند در آن حالت را آزمایشی برای حضرت مریم(س) نیز دانست که او در مقابل نامحرم، چه عکس العملی انجام میدهد و او نیز از این آزمایش سربلند بیرون آمد.