در روایتی مرسل، تواضع کوه طور؛ علت انتخاب آن برای مناجات حضرت موسی(ع) بیان شده است:
«خداوند به حضرت موسی(ع) وحی کرد که ای موسی! بر فراز کوهی رفته و با من مناجات کن!
در آنجا کوههایی بودند که همه خودشان را بالا گرفتند و در این آرزو بودند که موسی(ع) بر فراز آنان به مناجات بپردازد، مگر تپهای که خودش را کوچک شمرد و گفت: من کمتر از آن هستم که نبی خدا برای مناجات بر فراز من آید، پس خداوند به موسی وحی کرد که همان کوه را انتخاب کن، چون آن کوه برای خودش جایگاهی قائل نیست».[1]
«خداوند به حضرت موسی(ع) وحی کرد که ای موسی! بر فراز کوهی رفته و با من مناجات کن!
در آنجا کوههایی بودند که همه خودشان را بالا گرفتند و در این آرزو بودند که موسی(ع) بر فراز آنان به مناجات بپردازد، مگر تپهای که خودش را کوچک شمرد و گفت: من کمتر از آن هستم که نبی خدا برای مناجات بر فراز من آید، پس خداوند به موسی وحی کرد که همان کوه را انتخاب کن، چون آن کوه برای خودش جایگاهی قائل نیست».[1]
[1]. ابن فهد حلی، احمد بن محمد، عدة الداعی و نجاح الساعی، ص 178، دار الکتب الاسلامی، چاپ اول، 1407ق. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 13، ص 361، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.