هیوم می گوید؛ مفاهیم ذهنی یا تحلیلی هستند یا خارجی. مفاهیم خارجی هم یا مستقیماً یا با واسطه، از حس گرفته می شود. در مورد مفاهیم خارجی می گوید این گونه مفاهیم در خارج قابل استفاده است ولی یقینی نیست؛ زیرا بعد از بررسی یک مفهوم خارجی به این نتیجه می رسیم که تمام مفاهیم خارجی مبتنی بر یک اصل می باشد که آن هم اصل علیّت است، و وقتی از مبنای این اصل سؤال شود، جواب خواهید شنید که تجربه تنها مبنای این اصل کلی است. بعد تفسیری که از علیّت ارائه می دهد آن را یک تعاقب و عادت می داند، نه یک اصل و قانون و با این پیش فرض، باب انکار او در همه موارد حتی انکار خویشتن نیز باز می شود.
در مفاهیم تحلیلی می گوید؛ مفاهیم تحلیلی مثل ریاضیات و تمام بدیهیات عقلی، قطعی و یقینی اند. این قسم از قضایا به صرف تفکر و بدون این که متکی به چیزی باشند که در عالم موجود است، قابل کشف اند ولی چون این مفاهیم با خارج رابطه ای ندارد واقعیت خارجی نخواهند داشت و در واقعیات قابل استفاده نیستند.