آیا خدایی که برخی انسان‌ها را زیبا نیافرید! خود می‌تواند زیبا باشد؟

این گونه قیاس کردن خود به خداوند متعال، قیاس درستی نیست؛ چرا که خدای متعال که خالق تمام خوبی ها و کمالات و زیبایی ها است، خود در مرحله نخست باید دارای تمام این کمالات به بهترین نحو باشد، و زیبایی که یکی از کمالات محسوب می شود، در همین حلقه جای دارد.

هر ممکن الوجودی مانند انسان، ممکن است دارای یک یا چند امتیاز و یا کمال باشد، چنان که یک نقاش که خالق یک اثر زیبا است، به قول شما ممکن است زیبا نباشد، و امکان دارد زیبا هم باشد که در این صورت دارای دو کمال است؛ یعنی هم صورتش زیبا است و هم با فکر زیبای خود می تواند اثر هنری زیبایی به وجود آورد. اما خداوند فراتر از این تصورات است.

باید توجه داشت که من و شما اگرچه ممکن است از نظر چهره ظاهری زیبا نباشیم، اما از آن جا که شاهکار خلقت هستیم که خداوند به جهت خلقت ما به خود لقب “احسن الخالقین”[1] داد، ازاین لحاظ -که شاهکار خلقتیم- زیباییم. بنابر این، در این جا زیبایی ظاهری مراد نیست؛ زیرا که خداوند مثل من و شما جسم نیست، تا زیبایی ظاهری داشته باشد. او وجود محض است؛ نور خالص است؛ و وجود خالص تمامش زیبایی است و زشتی در آن وادی معنا و مفهوم ندارد.