همان گونه که می دانید، عالم، عالم اسباب و مسبّبات است؛ یعنی هر سببی از مسبّب خود پیروی می کند؛ مانند قانون ریاضی که مثلاً نتیجه دو ضرب در دو، به طور اتوماتیک می شود چهار، و این قانون تخلف ناپذیر است، در نتیجه اعمال خلاف شرع و اخلاق انسان ها به طور اتوماتیک آثار منفی در زندگی و اخلاق او را به دنبال دارد. ولی این قوانین سطوح مختلفی دارند، بدون این که همدیگر را نقض کنند، هر قانون برتر بر قانون ما قبل خود حاکم است. بنابراین قانون مغفرت و توبه یا قانون محبت و عشق، اگر در جایی محقق شود، بسیاری از حساب و کتاب های قبلی را تحت الشعاع قرار خواهد داد، بدون این که حقانیت قانون قبلی را نقض کند، آن را دچار دگرگونی خواهد کرد. همچنان که خود خداوند به همین اصل اشاره دارد، وقتی که می فرماید رحمت من بر غضب من پیشی گرفته است. بنابراین آمرزش و مغفرت خداوند تابع قواعد برتری است که به رحمت خدا باز می گردد.