خـداونـد نـسـبـت بـه همه حـقـایـق و اسرار عالم است؛ زیرا تـمامى حوادث و همه موجودات در محضر ذات خداوند حضور دارند و چـیـزى از مـحـضر او غایب نیست. او از قدرت، کید و ظلم همه ظالمان آگاه است و توانایی جلوگیری از آن را دارد، اما سنت و قانون حکیمانه دائمی و تغییر ناپذیر او این است که همه کارها بر طبق اسباب و علل مادی و از مجرای عادی آن انجام گیرد. و بر این اساس بنا نیست حتی برای حفظ وجود مقدس انبیا و ائمه (ع) و ترویج دین سنت ها و قانون های حکیمانه او نقض شود.
بعبارت دیگر؛ گرچه خداوند در بعضی از موارد پیامبر (ص) و ائمه (ع) را از توطئه ها و خطراتی که دشمنان برای ایشان و حتی یارانشان طراحی کرده بودند آگاه کرده است و آنان مأمور بوده اند با استفاده از معجزه و قدرت خارق العاده ای که خداوند به آنان عطا نموده است دشمنان را ناکام کنند، اما در اکثر موارد وظیفه داشته اند که تنها از طریق اسباب و علل عادی که در اختیار همه مردم حتی دشمنان است خطرات را دفع کرده و با دشمن مبارزه نمایند؛ زیرا اگر بنا باشد از راههای غیرعادی و با استفاده از امکاناتی که در اختیار انسان های معمولی نیست پیروز شوند دیگر الگو بودن برای تربیت انسانها معنا نخواهد داشت.
از جانب دیگر اگر اداره امور، خارج از جریان عادی اسباب و علل باشد دنیا دیگر دار تکلیف و امتحان و اختیار نخواهد بود.