عبدالله بن عمر که بود؟ آیا او با امام علی(ع) مخالفت کرد؟

عبد الله بن عمر(فرزند خلیفه دوم) پیش از رسیدن به سن تکلیف، مسلمان شد و پیامبر اسلام(ص) به جهت سن کمش به وی اجازه حضور در جنگ «بدر» و «احد» نداد. جنگ خندق اولین حضور عبدالله در غزوات پیامبر بود. بعد از مرگ عثمان، عبدالله با امام علی(ع) بیعت نکرد. با این حال، در صف مخالفان ایشان نیز نبود. او به هیچ‌وجه از مخالفان امام حمایت نکرد، بلکه آنها را جهت چنین مخالفتی سرزنش می‌کرد. بر اساس برخی نقل‌ها او در اواخر عمرش، از این‌که از امام علی(ع) حمایت نکرد و در کنار ایشان نجنگید، پشیمان شد.
در مجموع می‌توان عبدالله را چنین ارزیابی کرد؛ عبدالله در مقام عمل و فتوا محتاطانه برخورد می‌کرد و از قضاوت نیز فراری بود. وی تلاش بسیار داشت در همان مکان‌هایی که پیامبر(ص) نماز خوانده، نماز بخواند تا به برکت پیامبر(ص) ثواب بیشتری را درک کند.
عبدالله را می‌توان شخصیتی غیر سیاسی دانست که بیشتر به دنبال عبادت­های فردی بود و البته دوری او از سیاست شاید به دلیل آن بود که او توان و زیرکی لازم را در این زمینه در خود نمی‌دید.