آیاتی که می‌فرماید پیامبر(ص) برای رسالتش مزد نمی‌خواهد، آیا با آیات دیگری که انفال و خمس را متعلق به ایشان و بستگانشان – به عنوان پاداش رسالت – قرار داده، منافاتی ندارند؟!

هدف اصلی پیامبران، تبلیغ دین بوده و بر این اساس، از مردم اجر و پاداشی نخواسته و پاداش خود را تنها از خداوند می‌طلبند. این رویکرد به نقل از پیامبران مختلف – از جمله پیامبر گرامی اسلام – در قرآن آمده است.
اما در آیه‌ای دیگر از قرآن، اعلام شده که اگر پیامبر اجری هم بخواهد، در نهایت نفعش به خود مردم بازخواهد گشت.
توجه خاص به خاندان پیامبر(ص) که به عنوان پاداشی از سوی ایشان اعلام شد را نیز می‌توان در همین راستا بررسی کرد که نفعش در نهایت به خود مسلمانان برمی‌گردد.
 در مورد واگذاری انفال و بخشی از خمس به پیامبر(ص) باید گفت؛ این موارد را نمی‌توان امتیازاتی شخصی دانست، بلکه باید آنها را در راستای پیشبرد امور جانبی حکومتی ارزیابی کرد؛ زیرا حضرتشان طبیعتاً امور زیادی را باید انجام می‌داد که هزینه آنها با اموال شخصی امکان‌پذیر نبود.
این موضوع امروزه مانند حساب در اختیاری است که مدیران شرکت‌ها و نهادها می‌توانند از آن در راستای پیشبرد فعالیت‌های خود استفاده کنند.