اسم کامل «یحیی بن ضریس»، «یحیی بن ضریس بن یسار بجلی؛ ابو زکریای رازی» است. او را از جمله اتباع تابعین و یا نسل سوم مسلمانان دانستهاند.[1]
در کتب رجالی شیعی، به بررسی شخصیت او نپرداختهاند و شاید علتش آن باشد که روایتی از او در میراث حدیثی شیعه نیست، بلکه جزو راویان اهل سنت شمرده میشود.
او ساکن ری و قاضی آن شهر بوده است.
از او روایتی در کتاب مسلم و ترمذی وجود دارد؛ و از عده کثیری از اهل سنت نقل حدیث داشته که جمال الدین المزی از تراجمنویسان اهل سنت، نام آنان و کسانی که از یحیی بن ضریس نقل حدیث داشتهاند را بیان کرده است. وی یحیی بن ضریس را با توجه به نقل قولهایی که شده است، ثقه و جزو حافظان روایت دانسته است. وی وفات او را به نقل از بخاری در ربیع الاول سال 203 هجری قمری میداند.[2]
در کتب رجالی شیعی، به بررسی شخصیت او نپرداختهاند و شاید علتش آن باشد که روایتی از او در میراث حدیثی شیعه نیست، بلکه جزو راویان اهل سنت شمرده میشود.
او ساکن ری و قاضی آن شهر بوده است.
از او روایتی در کتاب مسلم و ترمذی وجود دارد؛ و از عده کثیری از اهل سنت نقل حدیث داشته که جمال الدین المزی از تراجمنویسان اهل سنت، نام آنان و کسانی که از یحیی بن ضریس نقل حدیث داشتهاند را بیان کرده است. وی یحیی بن ضریس را با توجه به نقل قولهایی که شده است، ثقه و جزو حافظان روایت دانسته است. وی وفات او را به نقل از بخاری در ربیع الاول سال 203 هجری قمری میداند.[2]
[1]. منظور از اتباع تابعین کسانیاند که جزو تابعین نیستند؛ یعنی اصحاب رسول خدا(ص) را ندیدهاند ولی تابعین (کسانی که اصحاب رسول خدا را دیدهاند) را ملاقات کردهاند که مشهور به اتباع تابعین شدهاند.
[2]. ر.ک: مزّی، یوسف بن عبد الرحمن، تهذیب الکمال فی أسماء الرجال، محقق: معروف، بشار عواد، ج 31، ص 383 – 386، بیروت، مؤسسة الرسالة، چاپ اول، 1400ق.