این آیات، از ناپایدارى دنیا و سرانجامى که همه موجودات خواهند داشت، و اینکه این جهان براى آزمایش مردم است، خبر مىدهد. و یادآور میشود، آنچه را که در زمین است مایه آرامش و زینت آن قرار دادیم؛ تا انسانها مورد آزمایش قرار گیرند، و مشخص شود کدامشان از نظر عمل نیکوکارترند.
آنچه از این آیات میتوان آموخت آن است که تمام موجودات بر روى زمین از درختان، میوهها، گیاهان، کوهها، دریاها، حیوانات، ثروتها، فرزندان و سایر پدیدههایى که در آن است، همگى زینت زمین و براى راحتى، خوشى و لذّت بردن انسان آفریده شده است، ولى انسان نباید خود را اسیر آنها سازد و آنها دامى براى او باشند، بلکه باید در عین برخوردارى از نعمتهای دنیا، آنها را وسیلهاى براى انجام کارهاى شایسته و جلب رضایت خدا قرار دهد.
دنیا با تمام فریبندگىهایش پایدار نخواهد بود و سرانجام به پایان خواهد رسید، آنچه مىماند ایمان و عمل نیکو است که در جهان دیگر که جهان ابدى است، سعادت و خوشى انسان را تأمین خواهد کرد.
آنچه از این آیات میتوان آموخت آن است که تمام موجودات بر روى زمین از درختان، میوهها، گیاهان، کوهها، دریاها، حیوانات، ثروتها، فرزندان و سایر پدیدههایى که در آن است، همگى زینت زمین و براى راحتى، خوشى و لذّت بردن انسان آفریده شده است، ولى انسان نباید خود را اسیر آنها سازد و آنها دامى براى او باشند، بلکه باید در عین برخوردارى از نعمتهای دنیا، آنها را وسیلهاى براى انجام کارهاى شایسته و جلب رضایت خدا قرار دهد.
دنیا با تمام فریبندگىهایش پایدار نخواهد بود و سرانجام به پایان خواهد رسید، آنچه مىماند ایمان و عمل نیکو است که در جهان دیگر که جهان ابدى است، سعادت و خوشى انسان را تأمین خواهد کرد.