«رَبِّ اغْفِرْ لی‏ وَ هَبْ لی‏ مُلْکاً لا یَنْبَغی‏ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدی إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ» آیا می‌توان این دعای حضرت سلیمان(ع) که در قرآن از آن یاد شده را در قنوت نماز گفت؟

در قرآن کریم، دعاهای زیادی وجود دارد که خواندن این دعاها در قنوت نماز بهتر است؛[1] مانند دعای حضرت ابراهیم(ع) که این‌چنین از خدا درخواست می‌کند: «رَبّ‏ِ اجْعَلْنىِ مُقِیمَ الصَّلَوةِ وَ مِن ذُرِّیَّتىِ  رَبَّنَا وَ تَقَبَّلْ دُعَاءِ»[2] و «رَبَّنَا اغْفِرْ لىِ وَ لِوَالِدَىَّ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ یَقُومُ الْحِسَابُ».[3]
یکی دیگر از دعاهایی که در قرآن ذکر شده، دعای حضرت سلیمان(ع) است. او از خدا، حکومت و مُلکی را طلب می‌کند که به هیچ‌کس بعد از او چنین چیزی داده نشود:^[4] «رَبِّ اغْفِرْ لی‏ وَ هَبْ لی‏ مُلْکاً لا یَنْبَغی‏ لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدی إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ».[5]
اما این درخواست حضرت سلیمان(ع) با توجه به جایگاه او که پیامبری است و امکان داشتن معجزه برای او فراهم است، صورت گرفته است. بنابر این، کسی که نه معصوم و نه پیامبر است و امکان داشتن معجزه برای او وجود ندارد، نمی‌تواند از این دعا برای خود استفاده کند. مگر این‌که آن‌را مقید و مشروط به خصوصیات خود کند و یک فرمانروایی و ریاستی را در حد کوچک خود، تقاضا کند و تبرّکاً با استفاده از این آیه و الفاظ آن، خواسته خود را مطرح سازد.

---