از نگاه امام علی(ع) کاتب(نویسنده) باید چه خصوصیاتی داشته باشد؟

کاتب و نویسنده به دو معنا می‌تواند مورد نظر باشد:
1. منشی؛ که کارهای نوشتاری مدیر خود را انجام می‌دهد که امروزه این کار با رایانه انجام می‌شود.
امام علی(ع) در نامه[1] به مالک اشتر می‌فرماید: … سپس در امور نویسندگان و منشیان به درستى بیندیش، و کارهایت را به بهترین آنان واگذار، و نامه‌‏هاى محرمانه، که در بردارنده سیاست‌‏ها و اسرار تو است، از میان نویسندگان به کسى اختصاص ده که صالح‌‏تر از دیگران باشد، کسى که گرامى داشتن، او را به سرکشى و تجاوز نکشاند تا در حضور دیگران با تو مخالفت کند، و در رساندن نامه کارگزارانت به تو، یا رساندن پاسخ‌‏هاى تو به آنان کوتاهى نکند، و در آنچه براى تو مى‌‏ستاند یا از طرف تو به آنان تحویل مى‌‏دهد، فراموش کار نباشد. و در تنظیم هیچ قراردادى سستى نورزد، و در برهم زدن قراردادى که به زیان تو است کوتاهى نکند، و منزلت و قدر خویش را بشناسد، همانا آن‌که از شناخت قدر خویش عاجز باشد، در شناخت قدر دیگران جاهل‌‏تر است.
مبادا در گزینش نویسندگان و منشیان، بر تیز هوشى و اطمینان شخصى و خوش‌‌باورى خود تکیه نمایى؛ زیرا افراد زیرک با ظاهر سازى و خوش خدمتى، نظر زمام‌داران را به خود جلب مى‏‌نمایند، که در پس این ظاهر سازی‌‏ها، نه خیرخواهى وجود دارد، و نه از امانت‌دارى نشانى یافت مى‌‏شود! لکن آنها را با خدماتى که براى زمام‌داران شایسته و پیشین انجام داده‌‏اند بیازماى، به کاتبان و نویسندگانى اعتماد داشته باش که در میان مردم آثارى نیکو گذاشته، و به امانت‌دارى از همه مشهورترند، که چنین انتخاب درستى نشان دهنده خیرخواهى تو براى خدا، و مردمى است که حاکم آنان هستی. براى هر یک از کارهایت سرپرستى برگزین که بزرگى کار بر او چیرگى نیابد، و فراوانى کار او را درمانده نسازد، و بدان که هرگاه در کار نویسندگان و منشیان تو کمبودى وجود داشته باشد که تو بى‌‏خبر باشى خطرات آن دامن‌گیر تو خواهد بود.[2]
2. نویسندگانی که اندیشه خود را به قلم در می‌آورند که در مورد آنان نیز توصیه‌هایی وجود دارد؛ مانند این‌که امام علی(ع) می‌فرماید: «رَسُولُکَ مِیزَانُ نُبْلِکَ وَ قَلَمُکَ‏ أَبْلَغُ مَنْ یَنْطِقُ عَنْک»؛[3] ‏فرستاده تو ترازوى نجابت [و ترجمان عقل] تو است، و قلم تو بلیغ‌تر و رساتر از کسی است که از طرف تو سخن می‌گوید.

---