قرآن کریم میفرماید: و به پیامبر، شعر نیاموختیم و [شعرگویى] شایسته او نیست… جمله «ما به او شعر نیاموختیم» در صدد نفی شاعری از آنحضرت است. مفسّران در تفسیر «وَ ما یَنْبَغی لَهُ» آوردهاند که پیامبر(ص)، شعری که مورد نظرش بود را در یک قالب غیر شعری برده و بیان میفرمود؛ لذا گفته شده پیامبر اسلام(ص) هیچ شعری را بر وزن شعریش نخواند. البته این بدان معنا نیست که بگوییم؛ پیامبر مانند افراد کم حافظه و بیاطلاع در جامعه بوده و هیچ شعری را از حفظ نبوده است، بلکه بدین معناست که ایشان در مقام بیان کلام به حرفهایی استناد میفرمود که از یک شعر دیگر نشأت گرفته بود و این استفاده محتوایی خلاف شأن ایشان نیست، بر خلاف اینکه بگوییم ایشان قصد بیان شعری را داشته و آنرا اشتباهاً به نحو دیگری نقل کرده است.