برخی از مفسران هیچ فرقی بین این دو واژه قائل نیستند و در مواردی که هر دو برای یک مکان استعمال شده است، آنرا از باب تفنن در لغات دانستهاند و برخی دیگر میگویند: هر جا صحبت از هلاکت اقوام و ارسال رسولان به منطقهای است، کلمۀ قریه استعمال شده است؛ زیرا در واژۀ «مدینه» نظم و تدبیر لحاظ شده است و مناسبتر با ارسال رسول و هلاکت اقوام، استعمال «قریه» است. برخی دیگر میگویند: هر جا صحبت از ایمان و رسولان الهی بوده، مدینه استعمال شده و آنجا که از حضور رسولان خالی بوده یا به نوعی از مظاهر فساد آنجا صحبت شده، قریه استعمال شده است.
در نظریه سوم؛ ملاک تقسیم بندی اماکن، به قریه و مدینه را ملاکی صرفاً معنوی میداند.
در نظریه سوم؛ ملاک تقسیم بندی اماکن، به قریه و مدینه را ملاکی صرفاً معنوی میداند.