معنای این بیان آیت الله حسن زاده آملی چیست: الاهی، همه تو را خوانند: قُمری به قُوقُو، پُوپک به پُوپُو، فاخته به کوکو، حسن به هو هو.

برای توضیح و روشن شدن پاسخ توجه به این آیه شریفه خالی از لطف نیست.

«آسمان هاى هفت گانه و زمین و کسانى که در آنها هستند، همه تسبیح او مى‏گویند و هر موجودى، تسبیح و حمد او مى‏گوید، ولى شما تسبیح آنها را نمى‏فهمید».[1]

با توجه به تعالیم و آموزه ها دینی تمام موجودات به نحوی حمد و ثنای خداوند را می گویند، از این رو علامه حسن زاده آملی نیز به خداوند عرض می کند: خداوندا این پرندگان با این الفاظ در ظاهر تو را می خوانند و من نیز با آنان هم زبان شده و با ورد هو هو (او او= خدا خدا) تو را می خوانم.

شیخ بهایی (ره) نیز می گوید:

هر کس به زبانی صفت حمد تو گوید      بلبل به غزل خوانی و قمری به ترانه