تقلید در اصطلاح به معنای پیروی کردن از کسی بدون درخواست دلیل است. تقلید از جمله موضوعات نسبی است که قابلیت خوب بودن و بد بودن را دارد و به حسب شرایط؛ گاه خوب و گاه بد به حساب میآید. تقلید در واقع برای کسانی است که نمیتوانند در امری به اجتهاد و تخصص برسند و در حرفه یا علمی صاحب رأی نیستند، آنها اگرچه به دانش واقعی نرسیدهاند، اما با تبعیت و تقلید از متخصصان آن رشته، در راهیابی به حقیقت و درستی سهیم خواهند بود.
بیشترین آیاتی که در مذمت تقلید آمده، تقلید در اصل خداشناسی میباشد. علاوه بر رد تقلید در اصول اعتقادی، تقلید در موضوعاتی که منافی عقل باشند نیز مورد مذمت قرآن قرار گرفته است. بنابر این، به حسب آیات قرآن نباید در اصول اعتقادی راه تقلید را دنبال کرد.
در سمت مقابل، آیاتی وجود دارد که از مضمون آنها لزوم تقلید به دست میآید؛ مانند آیاتی که سؤال کردن از اهل علم را سفارش میکند.