انسانها معمولاً راه و مسلک خود را راه حقیقی و درست میدانند و غیر خود را ناحق کامل یا ناحقی مختلط با حق فرض میکنند. ادعای انسانها در حق بودن، تنها یک ادعا است و نمیتوان با ادعا کردن، چیزی را ثابت کرد. البته ما منکِر این نیستیم که بیشتر مدعیان حقیقت از جمله ادیان مختلف بخشهایی از حقیقت و حقانیت را در خود جای دادهاند و بر مفاهیم اصیل انسانی؛ مانند درستی، راستی، اخلاق و عدالت و … تأکید کردهاند، اما این عیار و اندازه حقیقت در آنها متفاوت است و در یکی کم و در دیگری زیاد است.
اما چگونه میتوان به حقیقت دست یافت و کلام مدعیان آنرا نفی یا اثبات کرد؟ بهترین راه برای به دست آوردن حقیقت، فکر کردن و اندیشدن است. تفکر و تعقل بدون تعصب است که سبب میشود به حقیقت برسیم و حتی اگر نرسیدیم نیز در مقابل خداوند معذوریم.
برای نمونه دو دینی را که در سؤال بیان شد با هم در پاسخ تفصیلی مقایسه کردهایم؛ تا از طریق عقل، حقیقت ادعای مدعیان این دو دین را درک کنیم.