آیا منظور از قید «أُمَّةً مُّسْلِمَةً» در آیه 128 سورۀ بقره، پیامبر اکرم(ص) و امّت ایشان است؟ و مراد حضرت ابراهیم(ع) از عبارت «أَرِنَا مَنَاسِکَنَا» در این آیه چیست؟

از حضرت ابراهیم(ع) دعایی در قرآن آمده است: «پروردگارا! ما را [با همه وجود] تسلیم خود قرار ده، و نیز از دودمان ما امتى که تسلیم تو باشند پدید آر، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده …».

برخی از مفسّران دربارۀ «أُمَّةً مُّسْلِمَةً» می گویند این تعبیر، عده ای از نسل ابراهیم(ع) را شامل می شود که از جمله آنها، پیامبر گرامی اسلام(ص) و امت او هستند که از نسل ابراهیم (ع) هستند. البته تفسیر دیگری نیز وجود دارد که منظور از امت در این آیه، تنها پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت آن حضرت است.

در مورد عبارت «أَرِنَا مَنَاسِکَنَا » نیز دو تفسیر وجود دارد:

یک. حضرت ابراهیم (ع) با این دعا از خداوند می خواهد که مناسک حج و عبادت درست را به او بیاموزد تا بتواند حج و عبادات را بر وجه صحیح، انجام دهد.

دو. از آن جا که کلمه مناسک به ضمیر «نا» اضافه شده، می توان نتیجه گرفت که ابراهیم(ع) افعالی را انجام داده و حال از خداوند می خواهد که حقیقت اعمال او را نشانش دهد تا بتواند بفهمد که کدام یک از آنها بیشتر مورد خواست خداوند است.