نتیجه قیاس، گاهى به صورت پراکنده در مقدمتین موجود است؛ یعنى هر جزء (موضوع و یا محمول در حملیه، و مقدّم یا تالى در شرطیه) در یک مقدمه قرار گرفته است، و گاهى یک جا در مقدمتین قرار گرفته است. اگر به صورت پراکنده در مقدمتین قرار گیرد، «قیاس اقترانى» نامیده مىشود ولى، اگر قیاس به نحوى باشد که «نتیجه» یک جا در مقدمتین قرار گیرد – با این تفاوت که با کلمهاى از قبیل: «اگر»، «هر زمان» و یا «لکن» یا «امّا» توأم است- چنین قیاسى را «قیاس استثنائى» گویند.