شأن نزول آیه چهل سوره احزاب چیست؟

چکیده جوابی که این آیه به معترضان می دهد، این است که رسول گرامى اسلام (ص) پدر هیچ یک از مردان موجود و فعلى شما نیست، تا ازدواجش با همسر یکى از شما، ازدواج با همسر پسرش باشد. بنابر این خطاب در “مِنْ رِجالِکُمْ” به مردم موجود در زمان نزول آیه است،[1] و منظور از رجال، مقابل زنان و فرزندان است، و نفى پدرى، نفى تکوینى است، نه نفى تشریعى؛ یعنى هیچ یک از مردان شما از صلب او متولد نشده‏اند.

لذا معنای این آیه چنین است که محمد پدر هیچ یک از این مردان که همان مردان شما باشند نیست، تا آن که ازدواجش با همسر یکى از آنان، بعد از جدایى، ازدواج با همسر فرزندش باشد، و زید بن حارثه هم یکى از همین مردان شما است، پس ازدواج رسول خدا (ص) با همسر او، بعد از آن که همسر خود را طلاق داد، ازدواج با همسر پسرش نمى‏باشد. اما این که آن حضرت وى را پسر خود خواند، مقصود معنای لغوی آن است (خواندن)، و هدف از این خواندن اظهار محبت نسبت به “زید” بوده است و هیچ اثرى از آثار پدر و فرزندى بر آن مترتب نمى‏شود؛ چون خدا پسر خوانده‏هاى شما را فرزند شما نمى‏داند.[2]

بنابر این، آنچه که سبب نزول این آیه شده، ازدواج پیامبر اسلام (ص) با همسر مطلقه زید بن حارثه بوده است.

این پرسش پاسخ تفصیلی ندارد.