گروه زیادى از مفسّران و قرآن پژوهان معتقدند که اسامى سورهها مانند سایر جنبههاى آن -به توقیف شرعى بوده- و توسط خداوند انجام گرفته است. همچنین با در نظر گرفتن احادیث وارده توسط پیامبر اسلام(ص) که در آن ثوابهایی برای قرائت بسیاری از سورهها (به نام آن سورهها) نقل شده، روشن میشود که اسامی بسیاری از سورهها در زمان خود پیامبر و توسط آن حضرت انتخاب شده است. و از آن جایی که پیامبر اسلام(ص) هرگز از روى هواى نفس سخن نمىگوید! آنچه مىگوید چیزى جز وحى که بر او نازل شده نیست! بنابراین، اسناد نامگذاری این سورهها به خداوند نیز نسبت صحیحی است.
وجه نامگذاری قرآن به این اسامی را باید در معنای آن اسامی و محتوایی که در آن سوره آمده است جستوجو کرد، چنانکه سورهی بقره را به مناسبت داستان گاو بنی اسرائیل و حکمت شگفتى آورى که در آن است بدین نام دانست. سورهی نساء به سبب آنکه در آن احکام بانوان به تفصیل بیان شده است، چنین نامیدهاند. بنابراین، نام هر سوره با متن آن مناسبت و بستگى تام دارد. سورههایى هم که چند اسم دارند، یکى از آن میان مشهورتر و معروفتر است.
البته علتهایی که در این نامگذاریها ذکر میشود هرگز به صورت انحصاری نیست؛ زیرا در نامگذارى، کوچکترین مناسبت کافى است.
وجه نامگذاری قرآن به این اسامی را باید در معنای آن اسامی و محتوایی که در آن سوره آمده است جستوجو کرد، چنانکه سورهی بقره را به مناسبت داستان گاو بنی اسرائیل و حکمت شگفتى آورى که در آن است بدین نام دانست. سورهی نساء به سبب آنکه در آن احکام بانوان به تفصیل بیان شده است، چنین نامیدهاند. بنابراین، نام هر سوره با متن آن مناسبت و بستگى تام دارد. سورههایى هم که چند اسم دارند، یکى از آن میان مشهورتر و معروفتر است.
البته علتهایی که در این نامگذاریها ذکر میشود هرگز به صورت انحصاری نیست؛ زیرا در نامگذارى، کوچکترین مناسبت کافى است.