در ربای قرضی، کسی که قرض می دهد به نوعی شرط منفعت در قرض می کند، به نحوی که بیشتر از آن مقدار که به قرض داده است، نصیبش شود. اگر چه دیر کرد بانک ها دارای اوصافی است که می توان از آن به عنوان ربا یاد کرد، ولی در عین حال به جهت فرق هایی که با ربا دارد، حکمش از نظر برخی از فقها متفاوت است.