امام حسین (ع) در حادثه کربلا در مواردی از راوبطه نسبی خویش با پیامبر یاد کرده است. اگرچه در آخرت ملاک رستگاری عمل انسان است نه روابط نسبی و سببی، اما شکی نیست که از نسل پیامبر بودن تا مادامی که شخص مسیر گمراهی را نپیماید می تواند فی نفسه یک مزیت محسوب شود و زمینه انجام کارهای خوب را فراهم سازد. هدف امام حسین از معرفی و آشکار سازی نسبش به دلایلی از جمله روشن سازی هویت کاروان اهل بیت و پند و موعظه در مورد جنگ با آنان است؛ یعنی امام (ع) با توجه به اهدافشان مجبور به ذکر چنین مطالبی بودند و این کار در جهت اصلاح مردم انجام دادند.