حقیقت تقلید این نیست که انسان یک شخص را به عنوان مرجع تقلید انتخاب کند و رساله اش را بخرد و در خانه داشته باشد و بگوید این آقا مرجع تقلید من است! بلکه حقیقت تقلید این است که انسان بر اساس فتوای آن مرجع عمل کند و هر جا فعل و عملی برای انسان پیدا شد که دین و شریعت نسبت به آن نظر خاصی داشته باشد، الزامی باشد یا عدم الزامی، یا مورد نهی باشد، از او استفسار کند، که در اصطلاح به آن استفتاء می گویند؛ یعنی طلب فتوا از مرجع و بر طبق آن عمل کردن.