کیفیت تشریع حجاب در اسلام چگونه بوده است؟

قبل از اسلام زنان براى حضور در اجتماع از پوشش مناسبی برخوردار نبودند. اسلام با ظهور خود، تکلیف این مسئله را معلوم کرد. احکام و محدوده حجاب زنان در آیات سوره های” احزاب” و “نور”  مطرح شده است. دستوراتی که در خصوص زنان در آیات سوره نور آمده عبارت اند از:

1. هوس‏ انگیز سخن نگویند.

2. مانند دوران جاهلیت نخستین از منزل خارج نشوند.

3. در خارج از منزل پوشش کامل و تمام داشته باشند.

در آیات سوره نور احکام مختص زنان عبارت اند از:

1. چشم هاى خود را (از نگاه هوس‏آلود) فرو گیرند.

2. دامان خویش را حفظ کنند.

3. زینت خود را- جز آن مقدار که نمایان است- آشکار ننمایند.

4. (اطراف) روسرى‏هاى خود را بر سینه خود افکنند (تا گردن و سینه با آن پوشانده شود).

5. زینت خود تنها برای شوهر، پدر، پدر شوهر، پسران، پسران همسر، برادر، پسران برادر، پسران خواهر، زنان هم‏کیش، بردگان [کنیزانشان‏]، افراد سفیه که تمایلى به زن ندارند و کودکانى که از امور جنسى مربوط به زنان آگاه نیستند می توانند آشکار کنند.

6. هنگام راه رفتن پاهاى خود را به زمین نزنند تا صداى زینت هایی که بر پا دارند به گوش نرسد.

7. زنان از کار افتاده اى که امید زناشویى ندارند مجازند پوشش خود را کنار نهند به شرطى که زینتى را آشکار نکنند…”

بنا براین تشریع حکم حجاب در اسلام در یک مرحله بوده هیچ یک از دستورات بیان شده در آیات قبلی (سوره احزاب) در آیات سوره بعدی لغو یا نسخ یا تعدیل نشده است، بلکه تنها یک مورد (زنان سالخورده و از کار افتاده است که از سن ازدواج گذشته اند) از حکم پوشش استثنا شده اند.