در فقره (عَمَلی القَبیح) در کلمه (عَمَلی)، یاءِ متکلم (ی) هم مبنی بر فتح و هم مبنی بر سکون است[1]، پس اگر آن را مبنی بر فتح بگیریم (عَمَلِیَ القَبیح) خوانده می شود و اگر آن را مبنی بر سکون بگیریم در اتصال (عَمَلی) به (القبیح) یاءِ آن خوانده نمی شود. این، یکی از احکام اسم مضاف به یاء متکلم است.