نقل بخشهاى مهم تاریخ و آگاهى دادن به آن، یکى از شیوههاى تربیتى قرآن است که در مناسبت های متعدد به آن پرداخته است، از جمله مواردی که در قرآن بسیار روی آن تکیه شده سرگذشت پیامبران (ع) است که به برخی از آن اشاره می نماییم:
1. «نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنْباءِ الرُّسُل،[i] هر خبرى از اخبار پیامبران را برایت حکایت مىکنیم.
2. “وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلاً مِنْ قَبْلِکَ مِنْهُمْ مَنْ قَصَصْنا عَلَیْکَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَیْک” [ii]پیش از تو پیامبرانى فرستادهایم. داستان بعضى را برایت گفتهایم و داستان بعضى را نگفتهایم.
3. وَ رُسُلاً قَدْ قَصَصْناهُمْ عَلَیْکَ مِنْ قَبْلُ وَ رُسُلاً لَمْ نَقْصُصْهُمْ عَلَیْک،[iii] و پیامبرانى که پیش از این داستان هاشان را براى تو گفتهایم و آنان که داستان هاشان را براى تو نگفتهایم.
4. لَقَدْ کانَ فی قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِأُولِی الْأَلْبابِ ما کانَ حَدیثاً یُفْتَرى وَ لکِنْ تَصْدیقَ الَّذی بَیْنَ یَدَیْهِ وَ تَفْصیلَ کُلِّ شَیْءٍ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ.[iv] در داستان هایشان خردمندان را عبرتى است. این داستانى برساخته نیست، بلکه تصدیق سخن پیشینیان و تفصیل هر چیزى است و براى آنها که ایمان آوردهاند هدایت است و رحمت.