روایاتی که در منابع حدیثی وجود دارد می فرماید: "ر که به ستمگر (یا باطلی) کمک برساند تا به وسیله باطل خویش؛ حقّى را پایمال کند، از حمایت خدا و پیغمبر بیرون است”.[1]
ذمّه به معنای عهد و تعهد است و از آن جایی که خدا و رسولش در مورد بندگان خود را متعهّد می دانند، در مورد این شخص تعهّدی ندارند.
[1] سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور ج 5، ص 346، کتابخانه آیة الله مرعشى نجفى، مکان چاپ: قم سال چاپ: 1404 ق ؛ نهج الفصاحة مجموعه کلمات قصار حضرت رسول، ص 756، ح 2947.