حکم نماز جماعت:
نماز جماعت از مهم ترین مستحبّات و از بزرگ ترین شعایر اسلامى است. و در روایات، فوق العاده روى آن تکیه شده است و مستحب است نمازهاى واجب خصوصاً نمازهاى یومیه را به جماعت بخوانند و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصاً براى همسایه مسجد و کسى که صداى اذان مسجد را مىشنود بیشتر سفارش شده است.[1]
اقتداء به امام جماعت اهل سنت را اکثر مراجع معظم تقلید شیعه جایز دانسته اند. فتوای برخی از آنان به شرح زیر است:
حضرات آیات:
امام خمینی ره: شیعیان، می توانند به امام جماعت اهل تسنّن اقتدا نمایند.[2]
خامنه ای: مشارکت با آنان در نماز جمعه و جماعتشان از جهت حفظ وحدت اشکال ندارد. و سجده بر فرش و مانند آن هم به جهت حفظ وحدت جایز است.[3]
خوئی ره و تبریزی ره: جایز است شرکت کردن در مساجد اهل سنت و بجا آوردن نماز با اهل سنت صحیح است، به شرط این که قرائت نماز را خود اقتدا کننده بخواند.[4]
تبریزی ره:اگر برای نماز در مکانی از مسجد اهل سنت بایستد که قسمتی از آن سنگی باشد که می توان بر آن سجده کرد، واجب است بر همان سنگ سجده کند.[5]
نماز جماعت از مهم ترین مستحبّات و از بزرگ ترین شعایر اسلامى است. و در روایات، فوق العاده روى آن تکیه شده است و مستحب است نمازهاى واجب خصوصاً نمازهاى یومیه را به جماعت بخوانند و در نماز صبح و مغرب و عشا، خصوصاً براى همسایه مسجد و کسى که صداى اذان مسجد را مىشنود بیشتر سفارش شده است.[1]
اقتداء به امام جماعت اهل سنت را اکثر مراجع معظم تقلید شیعه جایز دانسته اند. فتوای برخی از آنان به شرح زیر است:
حضرات آیات:
امام خمینی ره: شیعیان، می توانند به امام جماعت اهل تسنّن اقتدا نمایند.[2]
خامنه ای: مشارکت با آنان در نماز جمعه و جماعتشان از جهت حفظ وحدت اشکال ندارد. و سجده بر فرش و مانند آن هم به جهت حفظ وحدت جایز است.[3]
خوئی ره و تبریزی ره: جایز است شرکت کردن در مساجد اهل سنت و بجا آوردن نماز با اهل سنت صحیح است، به شرط این که قرائت نماز را خود اقتدا کننده بخواند.[4]
تبریزی ره:اگر برای نماز در مکانی از مسجد اهل سنت بایستد که قسمتی از آن سنگی باشد که می توان بر آن سجده کرد، واجب است بر همان سنگ سجده کند.[5]
[1] توضیح المسائل (المحشی للامام الخمینی)، ج 1، ص 767 – 768، م 1399.
[2] استفتائات حضرت امام خینی (ره)، ج 1، ص 279، س 484، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، 1380ش؛ امام خمینی، الرسائل العشر، ص 64، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، قم، چاپ اول، 1420ق.
[3]. حسینی خامنهای، سید علی، اجوبة الاستفتاءات، ص 120 – 121، س 599، 600 و 601، دفتر معظم له، قم، چاپ اول، 1424ق.
[4] خوئی، سید أبو القاسم،صراط النجاة (مع حواشی التبریزی)، ج 3، ص 74،مکتب نشر المنتخب، قم، چاپ اول، 1416ق.
[5] همان.