در کتب معتبر فقهی آمده است که یکی از مستحبات تشهد این است که در تشهد دوم بگوید :«بسم اللَّه و باللَّه و الحمد للَّه و خیر الأسماء للَّه أشهد أن لا إله إلّا اللَّه وحده لا شریک له، و أشهد أنّ محمَّداً عبده و رسوله، أرسله بالحقّ بشیراً و نذیراً بین یدی الساعة، أشهد أنّک نعم الربّ، و أنّ محمّداً نعم الرسول، التحیّات للَّه، و الصلوات الطاهرات الطیّبات الزاکیات الغادیات الرائحات السابغات الناعمات ما طاب و زکى و طهر و خلص و صفى فللّه أشهد أن لا إله إلّا اللَّه وحده لا شریک له، و أشهد أنّ محمَّداً عبده و رسوله أرسله بالحقّ بشیرا”. بر این اساس خواندن همان مقداری که در متن عروه آمده است (نه بیشتر) – آن هم به عنوان مستحب، نه به عنوان این که جزو تشهد و واجب است – اشکالی ندارد.