فقیهان شیعه از سده یازدهم به این سو در غنا رسالههاى مستقلی نوشتهاند و این مسئله از آن زمان به بعد معرکه آراء شده است. پیش از آن به همان مقدار اندکى از بحث که معمولاً در دورههاى فقهى در کتاب التجارة یا کتاب الشهادات ذکر مىشد بسنده مىکردهاند؛ چون ظاهراً مسئله روز نبوده و چندان ابهام یا اهمیتى نداشته است.
شیخ انصاری در ابتدای بحث غناء به این حقیقت اشاره می کند که تمام موارد غناء حرام نمی باشد، ایشان می گوید: “اختلافی نیست که غناء فی الجمله (یعنی در مصادیقی از آن) حرام است.
نظر فقها درباره موسیقی و مصادیق حرمت آن، همه از آیات و روایات معصومین (ع) استفاده شده است.
امام صادق (ع) می فرمایند: «از غنا دوری کنید.»