شک و تردید در اعتقادات از بیماریهای قلبی است؛ و سلامت روحی و جسمی، فرد و جامعه را در معرض خطر می اندازد؛ بنابراین باید با دقت معالجه گردد. البته گاهی شک و تردید در اعتقادات نشانه آغاز بلوغ عقلی و فکری است؛ در این صورت درمان آسان تر است و نباید ار آن هراس و واهمه داشت. نکته مهم قابل تذکر این است که احساس نگرانی از پدید آمدن حالت شک و تردید نشانه خوبی از سلامت روح است، بلکه براساس روایات این احساس نگرانی علامت ایمان خالص شخص است. اما این پرسش که خدا کیست؟ به نظر می رسد همه انسان ها تصوّری از خداوند یعنی موجود عالم و توانای مطلق و بی نهایت در ذهن دارند. به نظر می رسد منشأ این پرسش که چرا من خدا نشدم و چرا تا ابد همیشه ضعیف تر و پایین تر هستم، همان حس خداجویی انسان و فطرت مطلق گرایی انسان است که اتفاقاً در متن دین مبین اسلام نیز به آن توجه شده است و در احادیث قدسی آمده که انسان از طریق بندگی می تواند متصف به اوصاف الهی شود.