خانه » همه » مذهبی » برای برقراری ارتباط با دوست پسرم صیغه محرمیت (تا آخر عمر) خواندیم؟ آیا این صیغه درست است؟ در صورت عدم قصد ازدواج دائم چگونه می شود آن را باطل نمود؟

برای برقراری ارتباط با دوست پسرم صیغه محرمیت (تا آخر عمر) خواندیم؟ آیا این صیغه درست است؟ در صورت عدم قصد ازدواج دائم چگونه می شود آن را باطل نمود؟



پاسخ دریافتی از دفاتر مراجع عظام در خصوص سؤال مذکور به این شرح است:

 



دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه ای (مد ظله العالی):

 



ازدواج دختر باکره بنابر احتیاط واجب باید با اجازه پدر یا جدّ پدرى او باشد و اگر بدون اذن پدر ازدواج صورت گیرد، احتیاط واجب آن است که یا از پدر اجازه گرفته شود و یا اینکه اگر ازدواج موقت بوده پسر بقیه مدّت را ببخشد و از یکدیگر جدا شوند و اگر دائم بوده، احتیاط آن است که با اجراى صیغه طلاق از یکدیگر جدا شوند.

 



در هر صورت مدّت در عقد موقت باید معین و مشخص باشد و آنچه در سؤال ذکر شده (مدّت اون رو هم تا آخر عمر مشخص کردیم)، موجب تعیین و تشخص مدّت نمى‌شود و اگر مدت تعیین نشود عقد صحیح است ولى تبدیل به عقد دایم مى‌شود.

 



دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):

 



صیغه با این شکل اشکال دارد و واقع نمی شود زیرا باید مدت مشخص باشد مثلا ده سال یا بیشتر و یا کمتر اما مادام العمر نمیشود البته احتیاط مرد باقی مدت را بخانم ببخشد البته در صورتیکه دوشیزه بوده و اذن و اجازه پدر را نداشته اید از حیث هم عقد باطل است.

 



دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):

 



این کار بدون کسب اجازه ولىّ دختر جایز نیست. و منظور از باکره دخترى است که قبلا شوهر نکرده است، خواه عضو بکارت موجود باشد، یا نه.

 



صیغه هایی از قبیل صیغه 99 ساله در حکم عقد دایم است.

 



در صورت امکان به شکلى رضایت پدر را جلب کند، در غیر این صورت عقد آنها اشکال دارد، و احتیاط واجب آن است که

 



پسر باقیمانده مدّت را ببخشد، و از همدیگر جدا شوند و اگر عقد دائم بوده او را طلاق دهد.

 



دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):

 



در فرض سؤال زوج هم آن زن را احتیاطاً طلاق بدهد و هم مدت را ببخشد سپس اگر خواست به عقد دائم یا موقت به زوجیت خود در آورد.

 



پاسخ حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته) به این شرح است:

 



1. صیغه ای به نام صیغه محرمیت وجود ندارد و آنچه در عرف شایع می باشد همان ازدواج موقت به شرط عدم استمتاع جنسی است که نتیجه ی آن محرمیت زوجین است.

 



2. ازدواج موقت به دو چیز پایان پیدا می کند: 1. پایان یافتن مدت ازدواج 2. بخشیدن مابقی مدت توسط مرد.

 



3. در ازدواج موقت تعیین زمان عقد لازم است و این زمان باید مشخص و معین باشد. با این وصف، عقد مزبور از ابتدا باطل بوده است.

 



برای آگاهی بیشتر به نمایه های زیر مراجعه فرمایید:



1. نمایه:

عقد محرمیت، سؤال شماره 437 (سایت: 467).







2. نمایه:

شرایط عقد موقت و اجراء صیغه، سؤال شماره 6837 (سایت: 6924).





3. نمایه: عقد موقت و طلاق، سؤال شماره 3923 (سایت: 4209)



.



4. نمایه: تمدید عقد موقت، سؤال شماره 3236 (سایت: 3493).






5. نمایه:
متن صیغه ی محرمیت، سؤال شماره 1540 (سایت: 1553).





6.
نمایه: شرط اجازه پدر در صیغه محرمیت، سؤال شماره 3038 (سایت: 3285)


.



7. نمایه: فلسفه نیازمندی دختر به اذن پدر در ازدواج موقت و دائم، سؤال شماره 2074 (سایت: 2125)



.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد