اصطلاح روضه خوانی از عادت مرسوم در بین خطبا و اهل منبر در خواندن کتاب “روضة الشهداء” گرفته شده است. این کتاب که از نخستین کتابهای ذکر وقایع و حوادث کربلا توسط ملاحسین کاشفی سبزواری (م 910ق) و به زبان فارسی است، مدت ها در مجالس عزاداری خوانده می شد. به همین دلیل مجالس سوگواری به روضه خوانی شهرت یافت که تا کنون این اصطلاح رایج است.