امام خمینی (ره)، به عنوان فردی اسلام شناس و عارف، سر چشمه تمام خوشبختی های افراد و جوامع را در توجه آنان به خداوند و تلاش برای اجرای دستورات الاهی دانسته و در طرف مقابل آغاز بدبختی ها را زمانی می دانست که آنان به جای خداپرستی، به خودپرستی رو آورده و به جای آخرت، دنیا را هدف اولیه خود قرار دهند. البته، ایشان نقش تعیین کننده حکومت ها و سیستم های تعلیم و تربیت را در انتقال مفاهیم دینی و نهادینه ساختن آن در جامعه از یاد نبرده و بارها بر آن تأکید نموده و آنها را در خوشبخت و یا بدبخت نمودن ملت ها تأثیرگذار می دانست.