نظر حضرت امام خمینی (ره) و سایر مراجع معظم تقلید این است که:”اگر (روزه دار) به واسطه ندانستن مسئله کارى انجام دهد که روزه را باطل مىکند، چنانچه مىتوانسته مسئله را یاد بگیرد، بنابر احتیاط واجب کفاره بر او ثابت مىشود و اگر نمىتوانسته مسئله را یاد بگیرد، یا اصلًا ملتفت مسئله نبوده، یا یقین داشته که فلان چیز روزه را باطل نمىکند، کفاره بر او واجب نیست. (تنها قضای روزهایی را که روزه اش باطل شده است بر او واجب است).[1]
بنابراین، شما اگر نمىتوانستید مسئله را یاد بگیرد، فقط باید قضای آن را به جا آورید. اما اگر مىتوانستید با پرسیدن از افراد با اطلاع و یا مطالعه رساله توضیح المسائل یا شنیدن از رادیو و تلویزیون و یا…. مسئله را یاد بگیرد و کوتاهی کرده اید و اطلاع پیدا نکرده اید، بنابر احتیاط واجب باید کفاره هم بپردازید. اما چون تقریبا نظر مراجع معظم تقلید در این مسئله “احتیاط واجب” و تنها حضرت آیت ا… العظمی شبیری زنجانی در این مسئله فتوا داده اند که فقط قضا است و کفاره واجب نیست،[2] شما می توانید این احتیاط را به ایشان مراجعه کرده و در این صورت فقط قضا کافی است. و در صورتی که مقلد ایشان باشید که از ابتدا کفاره بر شما واجب نشده است.