ماهیت آیین زرتشت با توجّه به سرودههاى مذهبى گات، ماهیتى کاملاً توحیدى است، اما دقّت در آموزههاى مطرح در “اوستا” نشانههایى از دوگانه پرستى را پدیدار میکند. بروز این نشانهها، توسط زرتشتیان بعدى و “مانى” بوده است. پس با توجه به آموزههاى شرک آلود اوستاى کنونى، آیین زرتشت در دام تحریف گرفتار آمده است. اگر چه این آیین پیامبرى الاهی دارد و ریشه در آسمان، امّا از تعالیم و آموزههاى وحیانى و یکسره توحیدى پیامبر خویش دور افتاده است.
روایات اسلامى که از جانب امامان شیعه(ع) به دست رسیده، بر الاهی بودن ریشههاى اولیه این آیین صحّه میگذارد، اما در عین حال بر آن است که در این دین انحرافى ژرف رخ داده است.